به گزارش جام کوردی، خشکسالی این روزها دامن تمام ایران را گرفته است. سراب‌ها، چشمه‌ها، رودخانه‌ها و تالاب‌ها یکی پس از دیگری در سایه کم‌بارشی جان می‌دهند و بستری از خاک جای آن‌ها را می‌گیرد.
خشکسالی بر کرمانشاه نیز سایه انداخته و استانی که زمانی به سرزمین سنگ و آب و سراب‌ها شهره بود، امروز هر بار خبر خشک شدن یکی از منابع آبی آن به گوش می‌رسد.
گردشگری در کنار آب؛ از بیستون تا طاق‌بستان
گردشگران همواره مناطقی را برای گشت‌و‌گذار انتخاب می‌کنند که در نزدیکی منابع آبی قرار دارند و بسیاری از آثار مشهور کرمانشاه نیز در جوار همین منابع واقع شده‌اند.
بیستون به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان کرمانشاه در کنار سراب بزرگ بیستون واقع شده که زمانی آن‌قدر پرآب بود که آب مانند آبشاری از دریاچه آن پایین می‌ریخت و سرسبزی‌های پایین‌دست را هم سیراب می‌کرد.
یکی از عواملی که آثار تاریخی طاق‌بستان را برای گردشگران جذاب کرده بود، وجود چشمه طاق‌بستان در پایین‌دست طاق‌ها بود که فضایی دل‌انگیز را پیش روی گردشگران قرار می‌داد.
سراب‌هایی که یکی‌یکی جان می‌دهند
بسیاری از شهرهای گردشگرپذیر کرمانشاه به‌واسطه سراب‌ها مشهور بودند، مانند سراب صحنه، سراب هرسین، سراب روانسر و ...
این روزها اکثر این منابع آبی را از دست داده‌ایم؛ سراب نیلوفر به‌عنوان مشهورترین سراب کرمانشاه چندی قبل کاملاً خشک شد. سراب قنبر، چشمه طاق‌بستان، سراب روانسر، سراب صحنه و ... نیز حال و روز خوبی ندارند.
اکثر رودخانه‌ها به مسیری خشک و خاکی در پایین‌دست پل‌ها تبدیل شده‌اند و این یعنی زیبایی و جاذبه‌های گردشگری اطراف منابع آبی کرمانشاه از دست رفته و دیگر مردم و گردشگران رغبتی به حضور در اطراف آن‌ها ندارند.
کاهش محسوس گردشگران در مناطق آبی
ریزش شدید گردشگران برای بازدید از جاذبه‌های همجوار منابع آبی کرمانشاه کاملاً محسوس است، خصوصاً در مناطق گرمسیر که وجود آب معیاری بسیار مهم برای حضور گردشگران در یک منطقه محسوب می‌شود.
وقتی که سراب نیلوفر کاملاً خشک شده و تالاب هشیلان فقط به اندازه‌ای که حیات‌وحش آن زنده بماند آب دارد، دیگر کسی سراغ آن‌ها نخواهد رفت.
این در حالی است که در گذشته سراب نیلوفر و تالاب هشیلان آن‌قدر آب داشتند که گاهی خبرهایی از غرق شدن افرادی که در آنجا شنا می‌کردند منتشر می‌شد، اما امروز مردم به‌راحتی کف سراب نیلوفر قدم می‌زنند.
تهدیدی برای کسب‌وکارهای محلی
این وضعیت اگر تداوم پیدا کند، فصل گرمای سال آینده را قطعاً از نظر رونق گردشگری از دست خواهیم داد و کمتر کسی حاضر است از بیستون و طاق‌بستانی که دیگر آب ندارد یا سراب نیلوفر خشک بازدید کند.
این امر کسب‌وکارهایی را که اطراف این مناطق گردشگری ایجاد شده‌اند نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و علاوه بر پیامدهای فرهنگی جدی، پیامدهای اقتصادی قابل‌توجهی نیز خواهد داشت.
بازنگری در سیاست‌های گردشگری در سایه خشکسالی
با توجه به خشکسالی‌های پیاپی چند سال اخیر، بعید است به این زودی دوباره رونق گردشگری در جوار منابع آبی را شاهد باشیم و شاید نیاز باشد در حوزه گردشگری، متناسب با شرایط موجود در سیاست‌گذاری‌ها بازنگری کنیم و راهکارهایی برای رونق گردشگری در سایه خشکسالی در نظر بگیریم.
راهکارها از نگاه فعالان گردشگری
«محمدسعید خالدی» یکی از فعالان حوزه راهنمایی گردشگری در کرمانشاه است. او با اشاره به اینکه خشکسالی باعث ریزش قابل‌توجه گردشگران شده، گفت: باید تدابیری در نظر بگیریم که در سایه همین کم‌آبی و خشکسالی هم بتوانیم گردشگر در کرمانشاه جذب کنیم.
وی در گفت‌و‌گو با جام کوردی با بیان اینکه گردشگری یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی و اشتغال، خصوصاً در برخی روستاها و مناطق بومی استان کرمانشاه است، افزود: بسیاری از روستاهای هدف گردشگری ما به سراب‌ها و چشمه‌ها و سرسبزی وابسته‌اند و خشک شدن آب در این مناطق به معنای از دست رفتن فرصت‌های گردشگری است.
تمرکز بر گردشگری زمستانی و رویدادسازی
خالدی معتقد است در چنین شرایطی باید سیاست‌ها را به‌گونه‌ای در نظر بگیریم که حتی در شرایط خشکسالی هم بتوانیم گردشگران را جذب کنیم.
وی تمرکز بر گردشگری زمستانی در برخی از روستاهایی که ظرفیت دارند را از جمله راهکارها برشمرد و خاطرنشان کرد: وقتی که فصل گرما را به دلیل خشکسالی از دست می‌دهیم، نیاز داریم بر سایر فصول، خصوصاً فصولی که بارش برف داریم، تمرکز کنیم.
این فعال حوزه گردشگری، برگزاری رویدادها را نیز برای جذب گردشگران بسیار ضروری دانست و اظهار کرد: وقتی جاذبه‌های طبیعی کمرنگ شده و نمی‌تواند گردشگران را جذب کند، باید رویدادسازی کنیم.
ظرفیت فراموش‌شده روستاهای کرمانشاه
به گفته خالدی، روستاهای کرمانشاه ظرفیت‌های زیادی در حوزه انواع محصولات کشاورزی، محصولات بومی و محلی، صنایع‌دستی، ساز و موسیقی و حتی انواع بازی‌های بومی و محلی دارند که می‌توان پیرامون آن‌ها رویداد گردشگری تعریف کرد.
وی با اشاره به اینکه با وجود همه این موارد، مردم همچنان حضور در کنار آب، سراب و آبشارها را دوست دارند، یادآور شد: قرار نیست حتماً منابع آب طبیعی در اختیار داشته باشیم؛ می‌توانیم مانند بسیاری از نقاط کشور، آبشارها و دریاچه‌های مصنوعی در برخی نقاط ایجاد کنیم که آب موجود در آن‌ها نیز بازچرخانی می‌شود و نیاز آبی چندان زیادی هم ندارند.
کد:۱۴۰۴/۱۰۴