به گزارش جام کوردی، آمارهای رسمی هواشناسی نشان می‌دهد بارش‌ها در سال زراعی جاری نسبت به سال گذشته ۷۸ درصد کاهش یافته؛ یک عدد نگران‌کننده و به زبان ساده یعنی آب کمتر، تولید کمتر و بحران بیشتر!
در این شرایط، برخی نقاط استان با خشکی بی‌سابقه‌ای مواجه هستند. نواحی شرقی از جمله کنگاور، صحنه و هرسین عملاً در آستانه شرایطی بحرانی قرار گرفته‌اند؛ به‌ویژه سنقر که بر اساس آمارهای رسمی، با کاهش ۹۹ درصدی بارش‌ها در مقایسه با دوره‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت روبه‌رو بوده است.
حتی شهرستان کرمانشاه که مرکز استان است، ۸۱ درصد کاهش بارش نسبت به بلندمدت را تجربه می‌کند؛ این ارقام هشدار می‌دهند که دیگر نامی از "سال‌های تر" باقی نمانده است.
تبعات خاموش یک بحران
امروز کاهش بارش تنها به معنای نبود باران نیست. یعنی باغ‌ها و مزرعه‌‌ها بی‌ثمر می‌مانند، سفره‌های آبی فروکش می‌کنند، ذخایر سدها به‌سختی نفس می‌کشند و یعنی اقتصاد آب‌محور کرمانشاه با تهدید جدی روبه‌روست.
افراد مطلع و دلسوزان محیط زیست بارها نسبت به کاهش ذخایر آب قبل از آغاز زمستان هشدار داده بودند؛ هشداری که اگر جدی گرفته نشود، پیامدهایش دامن مردم، کشاورزی و صنایع استان را خواهد گرفت.
از هشدار تا اقدام
حال زمان پرسشی جدی است؛ اینکه آیا برنامه‌ای برای سازگاری با خشکسالی وجود دارد؟ چگونه قرار است منابع آب سطحی و زیرزمینی مدیریت شوند؟ و سهم دستگاه‌های اجرایی و حتی مردم در کاهش مصرف چگونه تعریف شده است؟
کرمانشاه اکنون در نقطه‌ای ایستاده که نیازمند تصمیم‌های فوری و سیاست‌های مسئولانه است و هرگونه غفلت تبعات ناخوشایندی برای استان به دنبال خواهد داشت.
در روزهایی که آسمان بارانش را دریغ کرده، شاید نگاهمان باید بیشتر به زمین باشد؛ به زمین و منابعی که اگر از دست بروند، دیگر بازگشتی نخواهند داشت!
لیلا سعدوندی
۱۴۰۴/۱۰۱