به گزارش جام کوردی، طرح «تبدیل زباله به سوخت RDF» که پیش‌تر به‌عنوان گامی مهم در مسیر مدیریت پسماند و کاهش مصرف گاز در کارخانه سیمان غرب کرمانشاه معرفی شده بود، به‌نظر می‌رسد هنوز از مرحله وعده و مانور تبلیغاتی فراتر نرفته است.
بر اساس اعلام هایده شیرزادی، مدیرعامل شرکت بازیافت کرمانشاه، این پروژه که ۱۵ سال پیش مجوز آن اخذ شده بود، قرار بود سالانه از دفن ۴۰ هزار تن زباله غیرقابل بازیافت جلوگیری کند و با تولید سوخت جایگزین، باعث صرفه‌جویی در مصرف بیش از ۲۰ میلیون مترمکعب گاز طبیعی شود.
اما اکنون، زمزمه‌هایی جدی از ناتوانی در اجرای آن به گوش می‌رسد. ابهاماتی که نیاز به روشنگری و پاسخگویی مسئولین و مجریان طرح دارد.
ابهامات جدی درباره تأمین منابع و زیرساخت‌ها
هزینه‌ای که پیش‌تر برای اجرایی شدن این طرح ۵۰ میلیارد تومان اعلام شده بود، حالا طبق شنیده‌ها، به رقم حیرت‌انگیز ۳۰۰ میلیارد تومان رسیده؛ این در حالی‌ست که نرخ ارز نسبت به روزهای پایانی سال گذشته کاهش داشته و این تناقض، پرسش‌هایی جدی درباره دقت برآوردها و پشتوانه فنی طرح به‌وجود آورده است.
علاوه بر این، به نظر می‌رسد میزان زباله تولیدی روزانه در کرمانشاه (حدود ۶۵۰ تن) با توجه به درصد مواد بازیافتی و شیرابه، برای تأمین مداوم سوخت RDF کارخانه سیمان کافی نیست.
نبود تکنولوژی و ابهام در زیرساخت انتقال
همچنین برخی منابع مدعی شده‌اند که شرکت بازیافت کرمانشاه فاقد تجهیزات و فناوری لازم برای تولید پایدار سوخت RDF است و چنین به‌نظر می‌رسد بودجه‌ای که قرار بود برای اجرای این طرح نهادینه شود حالا قرار است صرف ساماندهی و رفع مشکلات مالی شرکت شود تا اجرای یک پروژه زیست‌محیطی.
حتی نحوه‌ی انتقال سوخت RDF به کارخانه سیمان هنوز مشخص نیست؛ نه وسیله‌ای برای حمل آن تعریف شده، نه مکانیزم توزیع مشخصی دارد.
از سوی دیگر، کارخانه سیمان هم که قرار بود لوله‌کشی و بستر لازم برای استفاده از این سوخت جایگزین را آماده کند، به‌نظر می‌رسد تا کنون اقدام مؤثری در این راستا انجام نداده است.
آیا شهرداری از بحران انرژی، پروژه ساخت؟
برآیند این وضعیت، گمانه‌زنی‌ها درباره استفاده شهرداری کرمانشاه از این طرح به‌عنوان ابزار تبلیغاتی را تقویت کرده است؛ آن هم در حالی که اجرای ناقص یا شکست چنین پروژه‌ای می‌تواند اعتبار کرمانشاه را در سطح ملی زیر سوال ببرد.
بنابراین ضروری است که استانداری کرمانشاه و وزارت کشور در این زمینه نظارت و پایش‌های دقیق‌تری داشته باشند تا مجریان طرح، آن را بهانه‌ای برای دریافت بودجه و تسهیلات بیشتر نکنند.
در همین رابطه، منتظر پاسخ‌های شفاف و مستند از سوی شرکت بازیافت کرمانشاه و شهرداری هستیم تا افکار عمومی نسبت به صحت و سرنوشت این پروژه قضاوت درستی داشته باشد.
در انتظار شفاف‌سازی، بدون پیش‌داوری
در عین حال، یادآوری این نکته ضروری‌ست که هدف از انتشار این گزارش، صرفاً طرح پرسش‌هایی‌ست که در افکار عمومی نسبت به روند اجرای این پروژه شکل گرفته؛ نه قضاوت یک‌سویه درباره عملکرد شهرداری یا شرکت بازیافت.
طبیعتاً نمی‌توان تلاش‌های مثبت و گام‌هایی که این دو مجموعه در مسیر به سرانجام رساندن طرح برداشته‌اند را نادیده گرفت.
اخیرا نیز آنطور که در خبرها آمد خط آزمایشی تولید سوخت RDF در کرمانشاه، با حضور معاون عمران و
توسعه امور شهری و روستایی وزیر کشور و استاندار کرمانشاه آغاز به کار کرده
و حالا به عنوان یک اقدام پایلوت، در حال ارزیابی است.
این گام اولیه
که با هدف کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و حفاظت از محیط زیست برداشته شده،
می‌تواند در صورت اجرای کامل و علمی، تجربه‌ای موفق و قابل الگوبرداری در
سطح کشور باشد.
با این حال، انتظار می‌رود شهرداری و شرکت بازیافت
کرمانشاه که تاکنون در حوزه پسماند کارنامه‌ای قابل دفاع داشته‌اند، اجازه
ندهند چنین پروژه‌ای به دلیل ابهام یا ناهماهنگی، موجب خدشه‌دار شدن این
سابقه شود.
گزارش از لیلا سعدوندی