از سوم نوامبر تا ۲۰ ژانویه بیش از ۷۰ روز گذشت و طی این مدت تحولات شگرفی در آمریکا رخ داده است. ترامپ رییس جمهوری وقت آمریکا به صراحت از تقلب گسترده و دستکاری در انتخابات سخن گفت و مدعی شد، برنده برحق و واقعی انتخابات آمریکاست. ادامه رفتار ترامپ به شکل تلاش برای عدم واگذاری نرم قدرت و درخواست از دادستان های ایالت های بزرگ آمریکا برای ابطال آرای انتخاباتی و دست آخر تحرک هواداران خود برای یورش به کنگره، نمودهای بارز رفتاری ترامپ طی این بازه زمانی بود. با عطف به روحیه تمامیت خواهانه و خودمحورانه ترامپ کمتر کسی شک و تردیدی نسبت به این امر که ترامپ مثل اوباما و سایر روسای جمهوری آمریکا حاضر به ترک مسالمت آمیز قدرت شود؛ داشت. همچنین برای اولین بار در طول تاریخ سیاسی آمریکا، شاهد عدم حضور رییس جمهوری مستقر در تحویل قدرت به رییس جمهور منتخب بودیم.
عقلانیت راهبردی در برابر رفتار آشوب ساز
نام ترامپ و واژه «ترامپیسم» در این سال‌ها به واژه «پوپولیسم» گره خورده است. با روی کار آمدن ترامپ، رفتارهای پوپولیستی و ملی‌گرایی افراطی شدت یافت. در برابر الگوی رفتاری آشوب ساز ترامپ نظاره گر صبر، عقلانیت راهبردی و هوشمندی خاص جو بایدن رییس جمهوری منتخب مردم آمریکا بودیم. بایدن به عنوان کسی که با اختلاف قابل توجه آرای الکترال ۳۰۶ به ۲۳۲ پیروز قاطع انتخابات آمریکا شده بود، اما هرگز در صدد تحقیر و کوچک شمردن مخالفان اش بر نیامد. از مخالفان خود به نیکی یاد نموده و اعلام کرد که اگر با من مخالف هستید، اشکال ندارید این طبیعت و خاصیت دموکراسی است. بایدن همچنین از تبعات ناگوار دو قطبی ها در جامعه آمریکا سخن راند و گفت؛ آبی در برابر قرمز، محافظه کار در برابر لیبرال، شهری در برابر روستایی باید تمام شود و همه به عنوان شهروند آمریکایی به ساختن آمریکایی متحد و با عظمت کمک کنیم.
تفاوت سیاستمدار دور اندیش با سیاستمدار هیجانی
الگوی رفتاری چه به صورت کنش های کلامی و تصویری هرگز این حس را به جامعه آمریکایی نداد که بایدن نماینده یک بخش خاص جامعه آمریکا خواهد بود. اولویت ها و اساسا گفتمان فکری ترامپ بر چالش های بنیادی آمریکا نظیر کرونا، بازگرداندن جایگاه بین المللی آمریکا و بازگشت به توافقات جهانی متمرکز است. اهمیت و ارزش رفتاری بایدن زمانی برجسته می شود که جامعه امروز آمریکا بیش از هر دوره تاریخی دیگری آبستن دو قطبی و خشونت گرایی است. برای اولین بار در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا آمار مشارکت به رقمی در حدود ۷۰ درصد رسید. ترامپ در این دور از انتخابات پایگاه رایی در حدود ۷۵ میلیون بدست آورد و به لحاظ رای مردمی از سال ۲۰۱۶ بیشتر بدست آورده بود. با همه این مولفه ها قوه عاقله در حزب دموکرات و مشخصا تجربه بالای سیاسی بایدن فضای تنش و تخاصم در آمریکا را با آرامش و طمأنیه مدیریت کردند و توانستند با روشنگری افکار عمومی و بسیج شبکه های رسانه ای زمینه خروج آرام ترامپ را از مسند قدرت فراهم سازند. واقعیت این است که ترامپ به طور باطنی تمایلی به ترک قدرت نداشت و در هیچ سخنرانی و توئیت هایش به شکل رسمی بایدن را به عنوان رییس جمهوری آمریکا قبول نداشت؛ اما هجمه سنگین و حساب شده رسانه ای و آشکار سازی نیات و اهداف ترامپ نزد افکار عمومی، ترامپ را در یک شرایط اجتناب ناپذیر ترک قدرت قرار داد. به همان اندازه که ترامپ ترس و وحشت را به جامعه آمریکایی انتقال می داد به همان نسبت بایدن، امید، اعتماد و دوستی را به مردم آمریکا تزریق کرد و طوری عمل کرد که زمینه حمایتی بزرگان جناح محافظه کار آمریکا را هم به خود جلب کرد.
تفاوت یک سیاستمدار دور اندیش با تازه کار و هیجانی در همین بزنگاه های حساس تاریخی عیان می شود. سیاستمدار کهنه کار با صبر و آرامش حرکت می کند و متوجه محذوریت ها و حساسیت ها است. بایدن به همان اندازه که در داخل آمریکا از دوستی و همگرایی صحبت می کرد در بیرون از آمریکا هم حامیان فراوانی داشت. اعلام سیاست هایی نظیر بازگشت به توافق آب و هوایی پاریس، سازمان جهانی بهداشت و مهم تر از همه موضوع مذاکرات برجامی، این حس و اعتماد را در میان قدرت های اروپایی و چین و هند ایجاد کرد که کشتی سیاست بین الملل با سیاست ورزی بایدن، از تلاطم و خطر به ساحل امن خواهد رسید.
تصمیم های خلق الساعه و توئیتی دیگر به سر خواهد رسید و اقتصاد بین الملل با منطق و دستورکارهای خاص خودش مدیریت خواهد شد. در موضوع کرونا که امروز ۴۰۰ هزار آمریکایی جان شان را از دست داده اند؛ با ابزار دانش بهداشتی مدیریت خواهد شد. مخلص کلام اینکه بایدن باید از فرصت پیش رو برای جلوگیری از بروز ترامپی دیگر در چهار سال آتی نهایت بهره لازم را ببرد.
