به گزارش جام کوردی، دکتر قدیر رجب‌زاده روز یکشنبه به خبرنگار ایرنا در مشهد گفت: موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی کشور “سنسورهای تشخیص انواع آلاینده‌های مواد غذایی” را به این منظور طراحی نموده و ساخته است.
وی افزود: امروزه تحولات سریع اجتماعی و تغییر سبک زندگی موجب ظهور روزافزون انواع آلاینده‌های غذایی همچون باقیمانده آنتی بیوتیک، آلاینده‌های آلی پایدار، فلزات سنگین، مایکوتوکسین‌ها، تقلبات، آفت‌کشهای گیاهی، پاتوژنهای میکروبی و مواد مشابه شده که آثار سوء انکارناپذیری بر سلامت انسان از جمله بروز انواع بیماریها به ویژه سرطان دارند.
رییس موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی ادامه داد: بر این اساس با توجه به اهمیت سلامت و ایمنی مواد غذایی، کنترل کیفیت آنها در اولویت پژوهشی این موسسه قرار گرفته است.
وی گفت: یکی از اقدامات موثر در این زمینه طراحی و ساخت انواع “سنسورهای تشخیصی” برای سنجش دقیق آلاینده‌هایی مانند باقیمانده تتراسایکلین، بی فنیلهای پلی کلره، سرب، پراکسید و نیتریت است.
دکتر رجب‌زاده “فناوری کریستال مایع” را مورد استفاده در ساخت بیوسنسورهای تشخیص تتراسایکلین و بی فنیلهای پلی کلره ذکر و بیان کرد: سنسور کریستال مایع فناوری نوظهوری برای طراحی سامانه‌های تشخیص سریع آلاینده‌ها در مواد غذایی است.
وی افزود: کریستال‌های مایع موادی با ویژگیهای ساختاری منحصر بفرد و حساس به تحریکات محیطی هستند که قابلیت استفاده با گوشی تلفن همراه را دارد و اخیرا توجهات زیادی را در سطح جهان به خود جلب کرده است.
رییس موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی به مزایای این فناوری در مقایسه با دیگر روشها اشاره و بیان کرد: روشهای دستگاهی مرسوم برای تشخیص آلاینده‌ها نیازمند هزینه زیاد، تهیه و آماده‌سازی پیچیده نمونه و افراد متخصص دارند اما بیوسنسورهای طراحی شدهنه تنها حساس و سریع هستند بلکه قابلیت استفاده توسط کاربران غیرمتخصص را نیز دارند.
وی ادامه داد: اکثر کیتهای تشخیصی مصرفی در حوزه‌های مختلف از جمله صنایع غذایی کشورمان وارداتی هستند لذا دستیابی به فناوری ساخت انواع کیتهای تشخیصی در ایران نه تنها باعث کاهش وابستگی و نقش‌آفرینی در حوزه ایمنی مواد غذایی شده بلکه به عنوان یک فناوری پیشرفته باعث خلق ارزش افزوده و ارزآوری برای کشور می‌شود.
موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی به عنوان یکی از مراکز مهم پژوهشی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، به منظور پاسخگویی به بخشی از نیازهای پژوهشی کشور سال ۱۳۸۵ به عنوان “پژوهشکده مستقل ملی” و دارای مصوبه قطعی از شورای گسترش آموزش عالی، فصل نوینی از فعالیتهای خود را آغاز کرد.
سابقه فعالیت این پژوهشکده به سال ۱۳۶۰ باز می‌گردد که در ابتدا با نام “سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران مرکز خراسان” فعالیت نمود اما سالهای ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۵ با تبدیل مراکز استانی سازمان به پارکهای علم و فناوری، با نام “پژوهشکده تحقیقات توسعه فناوری” فعالیت خود را ادامه داده است.
