به گزارش جام کوردی، روزنامه دیلی میل اعلام کرد، این سیاه چاله که Cygnus-X-۱ نام دارد اولین سیاه چاله ای است که ستاره شناسان آن را به عنوان سیاه چاله مورد تایید قرار دادند. این سیاه چاله برای اولین بار در سال ۱۹۶۴ زمانیکه یک راکت حامل دو شمارشگر گایگر (Geiger counters) به فضا ارسال شد، کشف شد.
Cygnus-X-۱ موضوع یک شرط بندی دوستانه بین «استفان هاوکینگ» و یک فیزیکدان همکارش به نام «کیپ تورن» در سال ۱۹۷۴ بود. هاوکینگ که معتقد بود منبع آن ناشی از یک سیاهچاله نیست اما در سال ۱۹۹۰ این شرط بندی را باخت و Cygnus-X-۱ به عنوان یک سیاه چاله مورد تایید قرار گرفت.
اکنون ستاره شناسان با کمک ترکیبی از روش های جدید و تلسکوپ های پیشرفته تر از جمله تلسکوپ Very Long Baseline Array موفق شده اند که تعیین کنند که این جرم پدیده ستاره ای ۲۱ برابر جرم خورشید است.
ستاره شناسان دانشگاه «کرتین» در استرالیا می گویند: این رکورد در مورد سیاه چاله ای صدق می کند که به طور مستقیم در نتیجه سقوط ماده در آن مشاهده شده است. این ابزارهای جدید همچنین نشان داده اند که فاصله این سیاه چاله از زمین از چیزی که پیش از این بر اساس یافته های اولیه ناشی از سال ۱۹۶۴ تصور می شد، ۲۰ درصد بیشتر است.
تلسکوپ Very Long Baseline Array ، یک رادیو تلسکوپ به اندازه یک قاره است که از ۱۰ دیش تشکیل شده که بطور مساوی در امریکا و سرزمین های آن از جزایر ویرجینیا گرفته تا نیوهمپشایر پخش شده اند. توزیع گسترده این دیش ها به ستاره شناسان اجازه می دهد تا از حرکت زمین به دور خورشید برای اندازه گیری فاصله اجرام دوردست استفاده کنند.
پروفسور «جیمز میلر جونز» نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه «کرتین» گفت: مشاهده یک جسم مشابه از مکان های مختلف به ستاره شناسان اجازه می دهد تا فاصله آن را با اندازه گیری میزان حرکت جسم نسبت به پس زمینه محاسبه کنند.
این سیاه چاله و ستاره غول پیکر آن هر پنج و نیم روز به دور یکدیگر می چرخند. باد این ستاره، امواج رادیویی را از جت های سیاهچاله جذب می کند – کشفی که باعث بهبود دقت محاسبات می شود و به محقق اجازه می دهد تا اندازه و فاصله واقعی این پدیده از زمین را تخمین بزند.
