جام کوردی- جام کوردی- مدت زمانیست که از ورود بیماری کرونا به کشور می‌گذرد، بیماری که متاسفانه همه چیز را تحت شعاع خود قرار داده و خسارات و مشکلات جدی را در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و نیز در حوزه ورزش بر جای گذاشته است.
خصوصا در بخش ورزش و ورزش قهرمانی و ورزشکاران حرفه ای، تعطیلی اماکن و باشگاه های ورزشی، استخرها و دیگر فضاهای ورزشی، بیکاری باشگاه داران و مربیان ورزشی، چه بسا مربیانی که تنها راه امرار معاششان از کار مربیگری بوده و حال با توجه به شرایط پیش آمده، تنها راه کسب درآمد خود را از دست داده اند.
خسارات جبران ناپذیری که متاسفانه همچنان وجود دارد و مشخص نیست که تا کی بدین منوال پیش خواهد رفت.
خسارات وارده نه تنها در بعد مالی بلکه از لحاظ روحی و روانی نیز آسیب های جدی به ورزشکاران حرفه ای که در بعد قهرمانی تلاش می‌کردند تا بتوانند در میادین ملی و رقابت‌های بین المللی و حتی المپیک حضور موفق و موثری داشته باشند وارد کرده، ورزشکارانی که با توجه به رقابت‌های المپیک 2020 و نزدیکی آن و تمریناتی که در سالن‌های خود داشته و به سطح آمادگی بالایی رسیده، حال با وجود این بیماری که باعث تعویق افتادن این رقابت‌ها و نیز تعطیلی سالنها و نهایتا تمرینات اختصاصی خود شده اند بسیار متضرر گردیده و مجبور شده اند که برای اینکه تمریناتشان به صورت کامل و صد درصد متوقف نشود به پارک ها و فضاهای باز روی آورده و یا در خانه مشغوله تمرین شوند و واضح و مبرهن می باشد که این فضاها فاقد زمین و فضا و تجهیزات استاندارد برای تمرینات بوده و باعث ایجاد آسیب دیدگی نیز می شود.
لازم به ذکر است که باید به این مساله هم توجه داشت که برای برخی از رشته های ورزشی مانند شنا چه باید کرد؟! زیرا که تمرینات و کار در همچین رشته های ورزشی مستلزم فضاهای اختصاصی خود و استخرها می باشد،آیا اگر اوضاع به همین منوال ادامه داشته و ماه ها به طول بینجامد باید متوقف شدن ورزش قهرمانی و تعطیلی آن را پذیرفت؟ آیا می‌توان بدنبال راه کار و یا راه حلی برای این مشکل بود؟! به سراغ بانوان قهرمانی می‌رویم که در این زمینه درگیر این مسءله جدی بوده و مشکلاتی را که با آن مواجه بوده و هستند را بیان می کنند.
خسارات جبران ناپذیری که متاسفانه همچنان وجود دارد و مشخص نیست که تا کی بدین منوال پیش خواهد رفت.
خسارات وارده نه تنها در بعد مالی بلکه از لحاظ روحی و روانی نیز آسیب های جدی به ورزشکاران حرفه ای که در بعد قهرمانی تلاش می‌کردند تا بتوانند در میادین ملی و رقابت‌های بین المللی و حتی المپیک حضور موفق و موثری داشته باشند وارد کرده، ورزشکارانی که با توجه به رقابت‌های المپیک 2020 و نزدیکی آن و تمریناتی که در سالن‌های خود داشته و به سطح آمادگی بالایی رسیده، حال با وجود این بیماری که باعث تعویق افتادن این رقابت‌ها و نیز تعطیلی سالنها و نهایتا تمرینات اختصاصی خود شده اند بسیار متضرر گردیده و مجبور شده اند که برای اینکه تمریناتشان به صورت کامل و صد درصد متوقف نشود به پارک ها و فضاهای باز روی آورده و یا در خانه مشغوله تمرین شوند و واضح و مبرهن می باشد که این فضاها فاقد زمین و فضا و تجهیزات استاندارد برای تمرینات بوده و باعث ایجاد آسیب دیدگی نیز می شود.
لازم به ذکر است که باید به این مساله هم توجه داشت که برای برخی از رشته های ورزشی مانند شنا چه باید کرد؟! زیرا که تمرینات و کار در همچین رشته های ورزشی مستلزم فضاهای اختصاصی خود و استخرها می باشد،آیا اگر اوضاع به همین منوال ادامه داشته و ماه ها به طول بینجامد باید متوقف شدن ورزش قهرمانی و تعطیلی آن را پذیرفت؟ آیا می‌توان بدنبال راه کار و یا راه حلی برای این مشکل بود؟! به سراغ بانوان قهرمانی می‌رویم که در این زمینه درگیر این مسءله جدی بوده و مشکلاتی را که با آن مواجه بوده و هستند را بیان می کنند.
خانوم صبا شریفی از قهرمانان بنام و خوش آوازه کرمانشاهی در رشته ووشو در بخش ساندا که توانست در سال 2014 مدال نقره مسابقات المپیک تابستانه جوانان جهان چین را کسب کند، عضو تیم ملی بزرگسالان ووشو بانوان کشور از مشکلات خود در این رابطه می گوید.
وی می‌گوید قبل از هر چیز ترس از ابتلای به این بیماری در تایم تمرینی همیشه با وی همراه بوده و هست و نیز کاهش کارایی یک ورزشکار حرفه ای با توجه به، به حداقل رسیدن تمرینات و جلسات تمرینی.
به گفته وی در حالت عادی یک ورزشکار حرفه ای در سطح بالایی از آمادگی جسمانی و توان قرار دارد و زمانیکه در بعد قهرمانی تلاش می‌کند با این شرایط جلسات تمرینی وی از 7 الی 20 بار تمرین در هفته به 2 یا 3 جلسه تمرینی تنزل پیدا کرده که این موضوع ضربه جبران ناپذیری را وارد کرده و در بعد روانی نیز باعث از دست دادن حس رقابت در بین آنها و در سالن‌های تمرینی با توجه به کم شدن رقبا و نفرات تمرینی شده، زیرا که با توجه به ماهیت این رشته ورزشی فنون درگیری و رقابت‌های مداوم دو به دو با حریف تمرینی لازم و ضروريست و نمیتوان فقط به اجرای انفرادی بسنده کرد.
در بعد اقتصادی نیز با توجه به اینکه یک ورزشکار حرفه ای تغذیه و تمرینات پیست، بدنسازی، استفاده از سالن‌های حرفه ای و غیره را دارد و با توجه به شرایط سخت و محدود کننده کنونی خانواده ترجیح می‌دهند که به تامیین دیگر مخارج زندگی فرزندشان بپردازند تا ورزش قهرمانی که به تعطیلی کشیده شده.
حال به سراغ یکی از اساتید تربیت بدنی استان رفته تا بررسی مشکلات پیش آمده در رابطه با این بیماری و تاثیر آن بر اماکن ورزشی و ورزش قهرمانی بانوان استان بپردازیم. جناب آقای خسروی مسءول کل باشگاه های ورزشی و رءیس هیءت اسکواش استان کرمانشاه.وی در اینباره چنین می گوید که با توجه به شرایط پیش آمده در رابطه با بیماری کرونا تعداد زیادی از سالن‌های ورزشی که خسارات زیادی در بعد اقتصادی بر آنها بجهت نبودن نیروی ورزشکار و خالی شدن سالنها از متقاضیان ورزش وارد شده، زیرا که درآمد خود را از دست داده و توان پرداخت اجاره بهای سنگین باشگاه را نداشته اند،و حتی ماه ها بر خلاف نداشتن نیرو و نفرات در رشته های مختلف در باشگاه مجبور به گرفتن وام هایی جهت پرداخت این هزینه ها شده اند. وی افزود که به حدی نفرات قهرمانان از رشته های ورزشی مختلف و فضاهای قهرمانی کناره گیری کرده اند که تعداد آنها بسیار محدود شده و برخلاف سال‌های گذشته که حضور پر شور و پر رنگی در مسابقات لیگهای دسته اول و برتر کشور داشته اند و قراردادهای زیادی با نفرات برتر در سطح کشور بسته میشده است اما امسال تعداد تیم های اعزامی بسیار اندک و حتی در رشته هایی نیز اصلا اعزام نداشته اند. و دیگر نفرات زیادی وجود ندارند که بخواهند بجهت اعزام برای آنها کاری کرد، زیرا از لحاظ روحی خانواده های این ورزشکاران حرفه ای با توجه به وضعیت بد این بیماری سلامت فرزندانشان را بر ورزش قهرمانی آنها مقدم و واجبتر می‌دادند. از لحاظ اقتصادی نیز وی افزود که در سال‌های گذشته نفرات بسیاری را داشته که با تیم‌های دسته اول قراداد هایی داشته و از لحاظ مالی نیز درآمد خوبی را داشته و تامین مالی بوده اند اما با تعطیلی مسابقات و کمرنگ شدن برگزاریهای آنها، این نفرات منبع درآمدی خود را نیز از دست داده و دیگر انگیزه ای برای کار کردن در فضای قهرمانی و ورزشی را ندارند. حتی نفراتی که هزینه های زیادی را جهت آماده سازی خود برای حضور در مسابقات و میادین ملی و بین المللی داشته اند با تعطیلی های مکرر و کنسل شدن خیلی از مسابقات از لحاظ روحی و همچنین اقتصادی خسارات جبران ناپذیری را متحمل شده اند و تمام این زحمات و هزینه های بالایی را که داشته اند از بین رفته و دیگر دل و دماغی برای ماندن در دنیای قهرمانی ندارند.
حال این موضوع مهم وجود دارد که چه باید کرد؟! آیا با وجود این بیماری که اگر بخواهد ماه ها به طول بینجامد و ادامه داشته باشد، وضع ورزش ما و خصوصا ورزش قهرمانی بدین منوال خواهد بود؟ یا باید به دنبال راه کارهایی برای فرسایش این مشکل از طرف مسوولین تربیت بدنی و اداره ورزش جوانان و مراجع ذی ربط باشیم، ورزش و ورزش قهرمانی از ابعاد مهم یک جامعه بوده و خانم ساحل طلایی اولین مدال آور کاراته سبک های آزاد ر تاریخ استان،دارنده چندین مدال قهرمانی و نایب قهرمانی در مسابقات آسیایی و بین المللی و عضو تیم ملی کاراته بانوان کشور در مورد محدودیت‌ها و مشکلاتی که این بیماری برای وی به وجود آورده می گوید با شیوع این بیماری در حالیکه در حال آماده شدن برای شرکت در مسابقات انتخابی و برون مرزی بوده و در اوج آمادگی جسمانی قرار داشته متاسفانه با تعطیلی سالن‌های تمرینی مجهز خود کم کم از آن سطح تمرینی دور و از مسیر اصلی خود خارج شده اند، و حضور در مسابقات جهانی کاراته سبک آزاد ژاپن را نیز از دست داده اند. تصور کنید آمادگی را که یه ورزشکار حرفه ای در طول سال برای حضور در میادین ملی و بین المللی بدست می‌آورد به یکباره از دست بدهد. وی می‌گوید تجهیزات حرفه ای سالنها را در خانه نمیتوان داشت و نیز پیاده کردن آن نوع از تمرینات با آن حجم و استفاده از وسایل خاص و مورد نیاز و نیز داشتن حریف های تمرینی در خانه کار غیر ممکنی است. با وجود ترس و استرس از ابتلای به این بیماری حتی برای تمرینات هوازی نیز در پارک ها و فضاها باز نمی‌توانستیم در این مکان‌ها حضور داشته باشیم و نیز ترس از آسیب دیدگی مضاعف بر آن بود.از دست دادن مسابقات سوپر لیگ کاراته این بانوی ورزشکار نیز به این دلیل که اعتمادی را که قبلا از توانایی و سطح آمادگی بالای خود در هنگام تمرینات مداوم داشته را از دست داده و این موضوع که از لحاط روحی همیشه استرس و ترس از ابتلای وی به این بیماری او را از حضور در تمرینات لیک در استان دیگر باز داشته، که مبادا در این رفت و آمدهای مکرر و تماس با هم تیم‌های خود و افراد دیگر دچار بیماری شود. به گفته وی وجود تمام این مشکلات او را مجبور کرده که بر خلاف میل باطنی در این مدت از فضای قهرمانی دور شود و اینکه حتی اگر این شرایط مقداری بهبود بخشد باز هم مدتها طول می کشد تا این آسیب وارده جبران و به سطح آمادگی از دست رفته باز گردد.
وی می‌گوید قبل از هر چیز ترس از ابتلای به این بیماری در تایم تمرینی همیشه با وی همراه بوده و هست و نیز کاهش کارایی یک ورزشکار حرفه ای با توجه به، به حداقل رسیدن تمرینات و جلسات تمرینی.
به گفته وی در حالت عادی یک ورزشکار حرفه ای در سطح بالایی از آمادگی جسمانی و توان قرار دارد و زمانیکه در بعد قهرمانی تلاش می‌کند با این شرایط جلسات تمرینی وی از 7 الی 20 بار تمرین در هفته به 2 یا 3 جلسه تمرینی تنزل پیدا کرده که این موضوع ضربه جبران ناپذیری را وارد کرده و در بعد روانی نیز باعث از دست دادن حس رقابت در بین آنها و در سالن‌های تمرینی با توجه به کم شدن رقبا و نفرات تمرینی شده، زیرا که با توجه به ماهیت این رشته ورزشی فنون درگیری و رقابت‌های مداوم دو به دو با حریف تمرینی لازم و ضروريست و نمیتوان فقط به اجرای انفرادی بسنده کرد.
در بعد اقتصادی نیز با توجه به اینکه یک ورزشکار حرفه ای تغذیه و تمرینات پیست، بدنسازی، استفاده از سالن‌های حرفه ای و غیره را دارد و با توجه به شرایط سخت و محدود کننده کنونی خانواده ترجیح می‌دهند که به تامیین دیگر مخارج زندگی فرزندشان بپردازند تا ورزش قهرمانی که به تعطیلی کشیده شده.
حال به سراغ یکی از اساتید تربیت بدنی استان رفته تا بررسی مشکلات پیش آمده در رابطه با این بیماری و تاثیر آن بر اماکن ورزشی و ورزش قهرمانی بانوان استان بپردازیم. جناب آقای خسروی مسءول کل باشگاه های ورزشی و رءیس هیءت اسکواش استان کرمانشاه.وی در اینباره چنین می گوید که با توجه به شرایط پیش آمده در رابطه با بیماری کرونا تعداد زیادی از سالن‌های ورزشی که خسارات زیادی در بعد اقتصادی بر آنها بجهت نبودن نیروی ورزشکار و خالی شدن سالنها از متقاضیان ورزش وارد شده، زیرا که درآمد خود را از دست داده و توان پرداخت اجاره بهای سنگین باشگاه را نداشته اند،و حتی ماه ها بر خلاف نداشتن نیرو و نفرات در رشته های مختلف در باشگاه مجبور به گرفتن وام هایی جهت پرداخت این هزینه ها شده اند. وی افزود که به حدی نفرات قهرمانان از رشته های ورزشی مختلف و فضاهای قهرمانی کناره گیری کرده اند که تعداد آنها بسیار محدود شده و برخلاف سال‌های گذشته که حضور پر شور و پر رنگی در مسابقات لیگهای دسته اول و برتر کشور داشته اند و قراردادهای زیادی با نفرات برتر در سطح کشور بسته میشده است اما امسال تعداد تیم های اعزامی بسیار اندک و حتی در رشته هایی نیز اصلا اعزام نداشته اند. و دیگر نفرات زیادی وجود ندارند که بخواهند بجهت اعزام برای آنها کاری کرد، زیرا از لحاظ روحی خانواده های این ورزشکاران حرفه ای با توجه به وضعیت بد این بیماری سلامت فرزندانشان را بر ورزش قهرمانی آنها مقدم و واجبتر می‌دادند. از لحاظ اقتصادی نیز وی افزود که در سال‌های گذشته نفرات بسیاری را داشته که با تیم‌های دسته اول قراداد هایی داشته و از لحاظ مالی نیز درآمد خوبی را داشته و تامین مالی بوده اند اما با تعطیلی مسابقات و کمرنگ شدن برگزاریهای آنها، این نفرات منبع درآمدی خود را نیز از دست داده و دیگر انگیزه ای برای کار کردن در فضای قهرمانی و ورزشی را ندارند. حتی نفراتی که هزینه های زیادی را جهت آماده سازی خود برای حضور در مسابقات و میادین ملی و بین المللی داشته اند با تعطیلی های مکرر و کنسل شدن خیلی از مسابقات از لحاظ روحی و همچنین اقتصادی خسارات جبران ناپذیری را متحمل شده اند و تمام این زحمات و هزینه های بالایی را که داشته اند از بین رفته و دیگر دل و دماغی برای ماندن در دنیای قهرمانی ندارند.
حال این موضوع مهم وجود دارد که چه باید کرد؟! آیا با وجود این بیماری که اگر بخواهد ماه ها به طول بینجامد و ادامه داشته باشد، وضع ورزش ما و خصوصا ورزش قهرمانی بدین منوال خواهد بود؟ یا باید به دنبال راه کارهایی برای فرسایش این مشکل از طرف مسوولین تربیت بدنی و اداره ورزش جوانان و مراجع ذی ربط باشیم، ورزش و ورزش قهرمانی از ابعاد مهم یک جامعه بوده و خانم ساحل طلایی اولین مدال آور کاراته سبک های آزاد ر تاریخ استان،دارنده چندین مدال قهرمانی و نایب قهرمانی در مسابقات آسیایی و بین المللی و عضو تیم ملی کاراته بانوان کشور در مورد محدودیت‌ها و مشکلاتی که این بیماری برای وی به وجود آورده می گوید با شیوع این بیماری در حالیکه در حال آماده شدن برای شرکت در مسابقات انتخابی و برون مرزی بوده و در اوج آمادگی جسمانی قرار داشته متاسفانه با تعطیلی سالن‌های تمرینی مجهز خود کم کم از آن سطح تمرینی دور و از مسیر اصلی خود خارج شده اند، و حضور در مسابقات جهانی کاراته سبک آزاد ژاپن را نیز از دست داده اند. تصور کنید آمادگی را که یه ورزشکار حرفه ای در طول سال برای حضور در میادین ملی و بین المللی بدست می‌آورد به یکباره از دست بدهد. وی می‌گوید تجهیزات حرفه ای سالنها را در خانه نمیتوان داشت و نیز پیاده کردن آن نوع از تمرینات با آن حجم و استفاده از وسایل خاص و مورد نیاز و نیز داشتن حریف های تمرینی در خانه کار غیر ممکنی است. با وجود ترس و استرس از ابتلای به این بیماری حتی برای تمرینات هوازی نیز در پارک ها و فضاها باز نمی‌توانستیم در این مکان‌ها حضور داشته باشیم و نیز ترس از آسیب دیدگی مضاعف بر آن بود.از دست دادن مسابقات سوپر لیگ کاراته این بانوی ورزشکار نیز به این دلیل که اعتمادی را که قبلا از توانایی و سطح آمادگی بالای خود در هنگام تمرینات مداوم داشته را از دست داده و این موضوع که از لحاط روحی همیشه استرس و ترس از ابتلای وی به این بیماری او را از حضور در تمرینات لیک در استان دیگر باز داشته، که مبادا در این رفت و آمدهای مکرر و تماس با هم تیم‌های خود و افراد دیگر دچار بیماری شود. به گفته وی وجود تمام این مشکلات او را مجبور کرده که بر خلاف میل باطنی در این مدت از فضای قهرمانی دور شود و اینکه حتی اگر این شرایط مقداری بهبود بخشد باز هم مدتها طول می کشد تا این آسیب وارده جبران و به سطح آمادگی از دست رفته باز گردد.
فرانک فرهادی
