بە گزارش جام کوردی، در پهپاد غزه برای نخستین بار بجای موتورهای پیستونی و دورانی معمول در پهپادهای، از موتور توربوپراپ استفاده شده است.استفاده از این نوع موتور به دلیل آنکه دارای توربین گاز هستند، می‌توانند در ارتفاعات بالاتر راندمان بیشتری داشته باشند؛ همچنین سرعت بیشتری را برای پرنده فراهم کنند که همین ویژگی باعث افزایش سقف پروازی و سرعت بیشتر پهپاد غزه به نسبت دیگر پهپادها شود.
ویژگی دیگر پهپاد غزه، مداومت پروازی بالای آن است که مداومت پروازی آن با 35 ساعت، 11 ساعت بیشتر از شاهد 129 است که همین ویژگی می‌تواند علاوه بر افزایش ساعات عملیات مراقبت و نظارت هوایی، به افزایش برد آن نیز منجر شود.
غزه در مشخصات ظاهری نیز ابعاد بزرگتری نسبت به شاهد 129 دارد که بارزترین مشخصه آن افزایش طول بال آن است و همین بال‌های بزرگ غزه را قادر به حمل تعداد بیشتری بمب کرده که به گفته فرمانده نیروی هوافضای سپاه، این پهپاد می‌تواند 13 بمب را حمل کند؛ از سوی دیگر یک فناوری جدید برای حمل بمب در این پهپاد در نظر گرفته شده که مکانیزم آن در نوع خود جالب و ابتکاری است.
غزه در حقیقت بر روی بال‌های خود نقاط سخت برای نصب بمب دارد، اما در میان بدنه آن نیز یک محفظه به منظور حمل انواع محموله جنگ الکترونیک، رادار و … در نظر گرفته شده که در این محفظه می‌تواند یک خشاب بمب چرخان قرار گیرد که قادر به حمل 5 بمب است. این خشاب در رونمایی از پهپاد غزه به نمایش درآمده بود.
همچنین همانگونه که اشاره شد، غزه یک محفظه حمل محموله در قسمت میانی بدنه خود دارد که از آن می‌توان برای حمل محموله‌های جنگ الکترونیک استفاده کرد؛ اما محتمل‌ترین گزینه‌ای که می‌توان برای آن در نظر گرفت تا غزه علاوه بر ماموریت رزمی بتواند در زمینه شناسایی هم نقش پررنگ تری را ایفا کند، قابلیت حمل رادار تصویربرداری SAR است که پیش از این توسط نیروی هوافضای سپاه تولید شده و به نمایش درآمده است.
رادارهای SAR یا رادارهای دهانه مصنوعی (Synthetic Aperture Radar) نوعی از رادارها هستند که عمل نقشه برداری از سطح زمین را به استفاده از تاباندن امواج رادیویی با سرعت و فرکانس بالا به سطح مورد نظر انجام می دهند. بدین ترتیب با دریافت امواج منعکس شده از سطح تحت نقشه بردار، تصویری دو بعدی از محیط توسط کامپیوتر رادار تشکیل می‌شود که در حقیقت همان نقشه تهیه شده به وسیله تکنولوژی رادارهای SAR است.
ویژگی دیگر پهپاد غزه، استفاده از جدیدترین و پیشرفته‌ترین سامانه الکترواپتیکی است که تا کنون در تجهیزات دفاعی کشور دیده شده است و به نظر می‌رسد این سامانه، قابلیت تصویربرداری و مخابره تصاویر در طیف‌های مختلف را دارد.
اما مهمترین خصوصیتی که در پهپاد غزه دیده می‌شود، برد آن است. به طور رسمی اعلام شده است که این پهپاد برد 2 هزار کیلومتری دارد، اما با یک محاسبه می‌توان دریافت که بُرد پروازی این پهپاد بیشتر از آنچه باشد که به طور رسمی اعلام شده است.
غزه با مداومت پروازی 35 ساعت و بیشینه سرعت 350 کیلومتر بر ساعت در یک پرواز یک طرفه می‌تواند بیش از 12 هزار کیلومتر را پیمایش کند که اگر آن را برای اجرای یک عملیات رفت و برگشتی در نظر بگیریم، می‌توان به صورت اسمی برد 6 هزار کیلومتر را در نظر گرفت. البته چندی پیش هم فرمانده کل سپاه در یک سخنرانی اعلام کرد که «ما پرنده‌های پهن پیکر بدون سرنشین داریم که هفت هزار کیلومتر پرواز می‌کنند و در هر نقطه‌ای فرود می آیند».
با اینحال از آن جا که عوامل و فاکتورهای متعددی از جمله وزن پرنده، ارتفاع پروازی، ارتباط میان پرنده و ایستگاه زمینی و … در بحث برد پهپاد موثر هستند، می‌توان نتیجه گرفت که بُرد این پهپاد در همان حدودی است که فرمانده کل سپاه اعلام کرده یعنی ۷ هزار کیلومتر که جهش بسیار بزرگی در حوزه پهپادهای رزمی ایران محسوب می‌شود.
