به گزارش جام کوردی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی کردستان در این آیین که در مجتمع فرهنگی هنری فجر سنندج برگزار شد، اظهار کرد: بزرگداشت بانو مستوره اردلان جزو برنامه‌های شاخص سنندج است که در کنار برنامه های نکوداشت و بزرگداشت ادیبان و شاعرانی مانند ماموستا عبدالله باشماق در شهر دهگلان، امیرنظام گروسی خوشنویس نامی بیجار و ماموستا ملا مصطفی بیسارانی شاعر نامور سروآبادی برگزار شد.
علی اصغر دریایی افزود: مستوره اردلان از مورخان و ادبای درخشان عرصه تاریخ و ادب ایران بوده و کتاب تاریخ معروف به «تاریخ اردلان» ، کتاب شعر حاوی ۲۰ هزار بیت شعر فارسی و کتاب عقاید، از این ادیب به جا مانده است.
برگزاری پنل تخصصی با موضوع کتاب‌ها و پژوهش‌های مختلف بانو مستوره اردلان در خصوص شرعیات و تاریخ نگاری و اشعار نغر از جمله برنامه‌های جنبی این آیین بزرگداشت بود.
مستوره اردلان با نام کامل «ماه شرف خانم» را شاید بتوان نامدارترین زن کُرد نامید، کسی که هم نخستین زن تاریخ‌نویس در جهان است و هم علاوه بر آن دستی بر ادبیات داشته و دیوان شعر نیز دارد.
او حدود ۲۰۰ سال پیش در شهر سنندج می‌زیسته است و به‌رغم آنکه در آن روزگار کمتر زنان به سمت فراگیری سواد و خواندن و شعر سرودن می‌رفتند، او از این جهت تابوشکنی کرده است و به زبان‌های کردی، فارسی و عربی تسلط پیدا کرده و امروز پس از گذشت این همه سال، هنوز نام او برای هر زن کُردی مایه فخر و مباهات است.
مستوره هم خود از خانواده سرشناسی بوده و هم بعدها با خسروخان اردلان از حاکمان شهر سنندج وصلت کرده است و آنگونه که گویند در عمارت خسروآباد که هم‌اکنون نیز در شهر سنندج پابرجاست زندگی خود را گذرانده‌اند.
مستوره اردلان در سال ۱۲۲۰ قمری (۱۱۸۴ شمسی) به دنیا آمده و در سال ۱۲۶۴ قمری، مصادف با (۱۲۲۶ شمسی)، در ۴۲ سالگی فوت کرده است و بنا به شرایط موجود، آرامگاه او اکنون در گردی سیوان سلیمانیه عراق قرار دارد.
تندیس پیکره مستوره اردلان نیز سال‌ها پیش توسط «هادی ضیاءالدینی»، هنرمند نقاش و مجسمه‌ساز چیره‌دست سنندجی ساخته شده که در خیابان مردوخ جنوبی و در ابتدای بلواری که به عمارت تاریخی خسروآباد محل زندگی مستوره منتهی می‌شود، نصب شده و خودنمایی می‌کند. این تندیس حتی به دلیل جایگاه و شخصیت تاریخی مستوره در فهرست آثار میراث منقول تاریخی کشور نیز به ثبت رسیده است.
