بە گزارش جام کوردی، «وحید عبدالمجید» ستون نویس الاهرام با اشاره به به این موضوع آورده است: هنگامی که به ماهیت مشروعیت قدرت بالفعل در سوریه فکر می کنیم، به نظر می رسد که این مشروعیت نوعی مشروعیت انقلابی است، زیرا «هیئت تحریر الشام» به رهبری احمد الشرع از طریق انقلابی به قدرت رسیده است که بسیاری در سوریه آن را تحسین می کنند. این موضوع با اظهارات الشرع مبنی بر پایان انقلاب و آغاز روند دولت سازی در تضاد نیست. در واقع، قدرت جدید هیچ منبع دیگری برای مشروعیت ندارد تا زمانی که روند انتقال سیاسی یک نظام پایدار، چه دموکراتیک (همانطور که انتظار می رود) و چه کاریزماتیک (در صورت تصاحب انحصاری قدرت و ترسیم تصویری از رهبر خود به عنوان «منجی» که سوریه را از حکومت خاندان اسد رها کرده است) را ایجاد کند.
در هر صورت، مشروعیت بدون درجه بالایی از رضایت مردمی یا حداقل یک رضایت منطقی برقرار نخواهد شد. این همان چیزی است که کسانی که به دنبال ایجاد مشروعیت واقعی بر اساس پذیرش مردم به عنوان منبع حاکمیت و قدرت هستند، باید به آن توجه کرد.
چنین مشروعیتی نباید مبتنی بر رضایت دولت های خارجی باشد که نظام فعلی تلاش زیادی برای جلب رضایت آنها می کند. درست است که کسب به رسمیت شناختن بین المللی بسیار ضروری است، اما نباید مقدم بر پذیرش مردمی باشد، زیرا مشروعیت در درجه اول یک مسئله داخلی است.
هنوز مشخص نیست که الشرع پس از پایان شادی های اولیه چگونه با این موضوع کنار خواهد آمد. به نظر می رسد که او امید زیادی به کنفرانس ملی دارد که هنوز زمان برگزاری آن مشخص نشده است. اما برای اینکه این کنفرانس به منبع مشروعیت برای چهار سال حکومت مورد نظر الشرع تبدیل شود، باید معیارهای روشنی برای نمایندگی و انتخاب اعضای آن وجود داشته باشد. به همین دلیل، بهتر است قبل از برگزاری آن مجموعه ای از گفتگوهای واقعی (و نه صوری) بین گروه های سیاسی و اجتماعی در هر استان صورت گیرد.
بە قلم: وحید عبدالمجید
منبع: الاهرام