فرحناز چراغی ـ خبرنگار جام کوردی: سالهاست که مسئولان مختلف به فکر رونق و ساماندهی گردشگری در چالابه هستند اما این چاره اندیشی ها هنوز راه به جایی نبرده است. احداث آلاچیق و امکانات رفاهی، تله کابین و … از جمله همین تصمیمات است.
از ظواهر و شواهد پیداست که ساز برنامه‌های گردشگری در چالابه ناکوک است .
از یک طرف تصمیم گیران هنوز نتوانسته ، تصمیم درستی برای عملی کردن برنامه های گردشگری در این منطقه بگیرند و از دیگر سو تا به امروز هیچ سرمایه گذار قوی پای کار نیامده که بتواند، خود را با شرایط خاص زیست محیطی چالابه هماهنگ کند.
البته تک و توک سرمایه گذارانی نیز آمده اند اما چون نتوانسته ضوابط زیست محیطی منطقه را اجرا کنند، نیمه کاره رها کرده و رفته‌اند.
طی سالهای‌های گذشته شاهد دستخوش شدن طبیعت چالابه به واسطه حضور همین سرمایه گذاران کار نابلد و ساخت و سازهای ناشیانه آنها بوده ایم.
ساخت و سازهای ناسازی که می‌توانست طبیعت و محیط زیست چالابه را به چالش جدی روبرو کند. خوشبختانه همواره حضور فعالان محیط زیست و دوستداران طبیعت،
نجات بخش چالابه و محیط زیست آن بوده است .
خلاصه اینکه تا به امروز هیچ پروژه گردشگری در چالابه به ثمر ننشسته است.
نه زور سرمایه دار به چالابه می رسد و نه تصمیمات بی‌برنامه تصمیم گیران!
ساماندهی چالابه نیازمند سرمایه گذار قوی است و چون نیست هر بار برنامه ناقصی در محیط زیست چالابه و مسیرهای منتهی به آن اجرا می شود.
حتی زیرساخت های اولیه گردشگری در چالابه مهیا نیست. تصمیمات برنامه‌ریزان نیز برای ساماندهی گردشگری هنوز در حد ایده و حرف است و روی کاغذ هم نیامده! چالابه جز یک مسیر آسفالته قدیمی، از هیچ امکانات رفاهی برای پذیرایی از گردشگران برخوردار نیست.
حالا چند وقتی است که افرادی در ابتدای ورودی چالابه، دستگاه کارت خوان به‌دست، تحت عنوان «ورودی» از هر خودرو مبلغ ۵۰ هزار تومان دریافت می‌کنند. اینکه این مبلغ به چه دلیل دریافت می‌شود و قرار است صرف چه امری شود؟ مشخص نیست. حتی معلوم نیست برای کدام ارگان یا نهاد است. دریافت کنندگان هم هیچ پاسخی در برابر مردم ندارند!
یکی از گردشگران که همراه خانواده خود به چالابه آمده اند، می گوید: چالابه طبیعت خدادادی است و طرفداران زیادی دارد. بویژه در ایام تعطیل بسیاری از مردم برای گذراندن فراغت به اینجا مراجعه می‌کنند. بسیاری از مردم در همین ابتدای
در ورودی چالابه که هیچ امکاناتی هم ندارد، می نشینند. نه سرویس بهداشتی دارد و نه آب آشامیدنی.
افرادی نامعلوم از مردم ورودی می گیرند و معلوم نیست بابت کدام خدمات این هزینه ها را دریافت می کنند.
وی اضافه می‌کند: در سالهای گذشته در وسط راه تحت عنوان پارکینگ از مردم پول می‌گرفتند اما حالا از ابتدای شروع جاده ۵۰ هزار تومان به عنوان ورودی از مردم می‌گیرند.
مردم باید بدانند که پرداخت هزینه در قبال چه خدمتی است و برای کدام ارگان یا نهاد است.
یکی دیگر از گردشگران ادامه می دهد: مردم در همین کنار جاده استراحت و تفریح می کنند که هیچ امکانات رفاهی هم ندارد. سالهای سال است که از مردم به بهانه های مختلف پارکینگ و ورودی پول می گیرند.
وی می افزاید: جاده چالابه جاده ای است که سالها آسفالت نشده است. در طول مسیر هم که مردم می نشینند نه آلاچیقی وجود دارد و نه سرویس بهداشتی و نه هیچ منبع آبی برای آشامیدن.
وی اضافه می‌کند: در اطراف جاده می شود برای مردم با این هزینه هایی که از مردم می گیرند، امکاناتی چون سرویس بهداشتی، آلاچیق و آبخوری فراهم کرد ولی خبری از کمترین امکانات نیست.
یک کوهنورد نیز می گوید: مسئولان برای ساماندهی چالابه قول های بسیاری داده اند اما هیچ کدام از این وعده ها عملی نشده است. در حال حاضر در ورودی چالابه قبل از بخش حفاظت شده ساخت و ساز های در حال انجام است اما معلوم نیست برای چه فعالیتی است.
چالابه از مناطق گردشگری و توریستی کرمانشاه است که روزانه و بویژه در ایام تعطیل پذیرای صدها خودرو است . از هر خودرو هم ۵۰ هزار می گیرند . بدون شک جمع این دریافتی ها مبلغ بسیاری می شود و مردم انتظار دارند که در قبال این پرداختی ها، خدمات دریافت کنند.
محیط زیست استان به عنوان متولی اصلی طبیعت زیبای منطقه چالابه بی تردید باید پاسخگویی صریحی در قبال مردم و فعالیت کنونی اش در چالابه داشته باشد.
