به گزارش جام کوردی، با اینکه سن و سال زیادی ندارد اما عناوینی که تا امروز به دست آورده بیش از عدد سنی اوست. خودش می گوید از 13 سالگی با پدر و برادرهایش کوهنوردی کرده و حالا خیلی هم عجیب نیست اگر تنها زن ایرانی در کسب بسیاری از اولین های کوه در داخل و خارج مرزهای ایران باشد.
او متولد 67 و اهل و ساکن اصفهان است. دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری است و در کادر درمان خدمت می کند. به غیر از کوه و کوهنوردی که مسببش پدر و برادرها بودند کیک بوکسینگ، والیبال و دوچرخه سواری کار کرده و حالا 10سالی است که مدرک مربیگری درجه سه کوهپیمایی را به مربیگری دوچرخه سواری اش پیوند زده است.
“راشین جهانبازی” اغلب قله های بلند ایران را در همه فصل ها صعود کرده، از جبهه های مختلف دماوند در زمستان گرفته تا یخچال شمالی سبلان و گرده آلمانها در قسمت غربی دیواره علم کوه.
شمار صعودهای برون مرزی اش بیش از حوصله این گزارش است اما خوب است بدانید او جزو معدود زنان ایرانی است که از صعود زمستانه و سخت آرارات جان سالم به در برده است.
او همچنین نخستین بانوی ایرانی و بلکه آسیای مرکزی است که توانست در اولین تلاش خود موفق به فتح 4 قله بالای 7 هزار متر در منطقه هیمالیای پامیر و تیان شان شود و حالا قصد دارد تا با فتح پنجمین و آخرین قله یعنی پوبدای 7هزارو 439متری نشان پلنگ برفی روسیه را از آن خود کند.
این نشان تا به امروز به افراد معدودی اهداء شده و کمتر کسی توانسته 5 قله بلند لنین، خان تنگری، کورژنفسکایا، کمونیزم و پوبدا را در یک تلاش صعود کند. حالا اما راشین 36 ساله از ایران قرار است همراه همسرش “روح اله علی اکبری” آخرین قله یعنی پوبدا را ظرف یکی دو سال آینده فتح کند.
آنها اگر آخرین قدم پروژه شان را به سلامتی و با موفقیت طی کنند نخستین زوج جهان خواهند بود که عنوان “پلنگ برفی” یکی از سه پروژه بزرگ کوهنوردی جهان را به دست می آورند، موفقیتی که قطعا در گینس ثبت خواهد شد.
همانطور که پیشتر اشاره شد راشین عناوین بسیاری در کوهنوردی ایران و بلکه جهان دارد. او سفیر ورزشی سازمان بین المللی اکو است و 3 سال است که ریاست کمیته کوهنوردی ایرانیان مقیم خارج کشور را به عهده دارد. کسب چهار مدال نقره و یک طلای آسیایی، صعود به قله کازبک (اورست کوچک) و صعود همزمان در یک فصل به 3 قله 7هزارمتری بخش کوچکی از موفقیت های این دختر کوهنورد است.
او همچنین نخستین زن ایرانی است که به قله کمونیزم صعود کرد. قله ای که بسیار مرگبار است و درجه سختی بالایی دارد. راشین به خاطر این موفقیت نشان کشور تاجیکستان را دریافت کرده، نشانی که تصویر اسماعیل سامانی رویش حک شده و تاجیک ها آن را تنها به نفرات تراز اول کشورشان هدیه می دهند.
کسب همه این عناوین اما تاکنون قلب مهربان راشین را از خوب بودن و خوب ماندن دور نکرده است. او به جام کوردی می گوید: کوه مانند عبادت برایم مقدس است و هربار که می روم و جانم را کف دستم می گیرم به یاد ندارم در پی شهرت بوده باشم. به ارتفاع که می روم دلم دیگر بند زمین نیست و فکر می کنم به خدا نزدیکترم. کوه برای من تعالی ست، عبادت است.
راشین که تمریناتش را به صورت هفتگی انجام می دهد و هر ماه تقریبا دو صعود بالای 4هزار متر دارد تا به قول خودش ارتفاع زده نشود، سرسختی زنانه اش را یک امتیاز دانسته و می افزاید: کوه مرا به کشف بیشتر و جا به جا کردن مرزها تشویق می کند و با کوه به خودم ثابت کرده ام که می توان کارهای نشدنی را شدنی کرد حتی اگر زن باشی و همینطور هم شد.
او می گوید: من در کوه هرگز به مرگ فکر نمی کنم و شاید این یکی از ویژگی های فردی من برای کسب عناوین برتر بوده باشد. همیشه امید دارم و مطمئنم که راهی پیدا خواهم کرد.
به عقیده راشین اما کوه با همه جذابیت هایش یک ورزش هزینه بر است. او خودش برای فتح قلل مختلف بارها مجبور به صفر کردن اندوخته هایش شده، از فروش خودرو شخصی گرفته تا بسیارهای دیگر.
او یادآوری می کند: تا امروز هیچ مسئول و ارگانی از من حمایت مالی نکرده است. بنابراین قطعا هستند امثال منی که مشکلات مالی آنها را از شروع چنین حرکت هایی بازداشته است.
وی البته تصریح می کند: این کار در کنار هزینه مالی جرات و جسارت هم می خواهد و بیش از همه عشق، بنابراین اگر هرکدام از این پیش نیازها نباشند کسی نمی تواند در این راه گام بردارد.
این دختر کوهنوردی ایران امیدوار است آخرین قدم پروژه “پلنگ برفی” را با همراهی همسرش طی کند تا نام ایران و زن ایرانی در لیست برترین های جهان به ثبت برسد.
ما نیز برای پلنگ برفی ایران و همسرش آرزوی توفیق و بهروزی داریم. امیدواریم خبر خوب صعود موفقیت آمیز راشین عزیز در آینده ای نه چندان دور از خروجی خبرگزاریهای ملی و بین المللی به گوشمان برسد و به خاطر بسپاریم که برای زن ایرانی نشد و نمی توانم هرگز وجود ندارد.
گفتگو از لیلا سعدوندی
