به گزاش جام کوردی، انتصاب یک فرد غیرپزشک به این سمت، که به احتمال زیاد دارای فضائل اخلاقی است، سوالاتی درباره صلاحیتهای لازم برای هدایت چنین مؤسسهای با این سطح از حساسیت و تخصص ایجاد میکند.
واقعیت این است که مدیریت یک بیمارستان تخصصی، بخصوص در زمینه ارائه خدمات درمانی به بیماران سرطانی، نیازمند درک عمیق از سیستم بهداشت و درمان و آشنایی با جزئیات پزشکی و پروتکلهای بالینی است.
بیمارستانهایی که در حوزه درمان سرطان فعالیت میکنند، به دلیل ماهیت پیچیده و چالشهای خاص این بیماری، شرایط ویژهای را تجربه میکنند.
بیماران در این مراکز به درمانهای خاص، داروهای پیچیده و پروتکلهای پیشرفته نیاز دارند و همچنین فشارهای عاطفی و روانی ناشی از بیماری، ادغام تدابیر مدیریتی درست را اجتنابناپذیر میکند. از همین رو عدم آشنایی با استانداردهای بالینی و قابلیت تصمیمگیری ناگهانی میتواند خطرناک باشد و مستقیماً بر سلامت و زندگی بیماران تأثیر بگذارد.
از آنجایی که کرمانشاه به عنوان مرکز غرب کشور مسئولیت سنگینی در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به منطقه و حتی به کشورهای همسایه بویژه عراق دارد، انتظارات جامعه از انتصابات در این حوزه بسیار بالاست.
علاوه بر آن وجود پزشکان معتبر در ردههای بالای دولتی، از جمله رئیسجمهور و مشاورانشان در کرمانشاه، نشاندهنده نیاز به دقت و تخصص در انتخاب مدیریت بیمارستانها است.
بیماران و خانوادههای آنان نیز توقع دارند که این مراکز تحت مدیریت افرادی با تجربه و دانش در حل چالشهای خاص درمان سرطان قرار داشته باشند.
زیرا چنین انتصابی نهتنها میتواند تأثیر عمدهای بر ارتقاء کیفیت خدمات درمانی بگذارد، بلکه جذب و حفظ پزشکان و پرستاران متخصص را نیز تسهیل کرده و می تواند موضوع مهم توریست درمانی را با توجه به نزدیکی به کشور عراق برای کرمانشاه عملی کند.
ضمنا مدیریت بیمارستانی با تخصص پزشکی قادر است بستر مناسبی برای بهبود کیفیت خدمات فراهم کرده و اعتماد بیماران و کارکنان را جلب کند.
لذا برای بیمارستان شهید رئیسی ضروری است که با رهبری علمی و متعهد، بهویژه در عرصه پزشکی، به مأموریت خود در ارائه بهترین خدمات درمانی به بیماران سرطانی ادامه دهد.
در غیر این صورت، با چالشهای جدی، کاهش کیفیت خدمات و از دست رفتن فرصتهای درمانی مواجه خواهیم شد که نه تنها به منافع بیماران آسیب میزند، بلکه محرومیتهای بیشتری را برای حوزه بهداشت و درمان کرمانشاه همراه خواهد داشت.
داود امامی- روزنامهنگار