لقمان حسن کارشناس امور سیاسی در مورد تصمیم به انحلال پ. ک. ک و تبعات این تصمیم و موضع ترکیه پس از خلع سلاح حزب کارگران کردستان در مصاحبە اختصاصی با جام کوردی، گفت؛ در طول ۴۱ سال درگیری مسلحانه بین حزب کارگران کردستان موسوم به پ.ک.ک و دولت ترکیه هر دو طرف به بنبست رسیدند، اما اوجالان با پیامی که در ۲۷ فوریه به شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان و رهبران پ.ک.ک ارسال کرد، هر دو جریان یعنی پ.ک.ک کە پیشاهنگی کرد در ترکیە را بر عهدە داشت و همسو و موازی با آن حزب صلح و دموکراسی (دم پارتی) و همچنین دولت ترکیە، این دو به نقطهای رسیدە بودند که حتی با ذکر نام اوجلان هواداران آنها به زندان میافتادند و صدها هزار نفر مجازات شدە و هزاران نفر در این ۴۱ سال جان باختند.
وی گفت: این پیام اوجالان دریچهای برای پایان دادن به سیاست محو و نابودی کردها در این دایره بسته است و یک راە و مسیر جدید ایجاد کرد، بنابراین کنگره انحلال و خلع سلاح پ. ک.ک، یک تصمیم بسیار عاقلانه بود و یک ضرورت تاریخی برای کنگره بود و پیامدها و تاثیرات آن در آینده آشکار خواهد شد. اکنون توپ در زمین دولت ترکیه است و از این به بعد کل صحنه سیاسی در ترکیه باید تغییر کند و دولت ترکیه باید وظیفه تاریخی خود را انجام دهد، زیرا چیزی به نام پ.ک.ک و افرادی کە بە فعالیت در این حزب متهم بودند از جمله خود اوجالان که در زندان است بە صورت پیشین، دیگر وجود ندارد، بنابراین باید ترکیه اقدامات عملی انجام دهد و راه حلهایی برای تمام مسائل پیدا کند، زیرا پ.ک.ک وظیفه خود را کاملاً انجام داد و زین پس مبارزات کرد به صورت مدنی و قانونی ادامه خواهد یافت و بهانه تروریست شناختن هر فرد کرد در ترکیه پایان یافته است. بنابراین این یک مرحله بسیار مهم است و ما باید درک درستی از آن داشته باشیم. درست است که پ.ک.ک تصمیم به خلع سلاح گرفته زیرا این مرحله، مرحله مبارزە مسلحانە نیست، بلکه مرحله مبارزه مدنی و قانونی است و خود اوجالان گفته است که این فرایند تبدیل جنگ به یک فرایند قانونی و سیاسی است.
در پاسخ به این سوال که آیا تصمیم به خلع سلاح بە معنای تخلیه قندیل و پر کردن آن با نیروی دیگری است، یا اینکە پ.ک.ک نوع جدیدی از مبارزه مدنی را در قندیل آغاز خواهند کرد؟ لقمان حسن تصریح کرد: قندیل به طور رسمی بخشی از خاک عراق است و مناطقی که پ.ک.ک آن را تخلیە خواهد کرد و از تسلط بر آنها دست بر میدارد، دارای نیروهای مرزبانی خواهند بود و این نیروها در تمام مناطق مستقر خواهند شد و مناطقی که متعلق به استان دهوک و اربیل هستند تحت تسلط حزب دموکرات کردستان و دولت اقلیم کردستان است و مناطقی که متعلق به استان سلیمانیه است نیز تحت کنترل حزب اتحادیه میهنی کردستان میباشد.. تمامی آن مناطق جاهایی هستند که نیروهای پیشمرگه در آنجا مستقر هستند، بنابراین تخلیه قندیل بە گونەای نیست که از هم اکنون ما از آن بترسیم و ترکیە دیگر نمیتواند به آن مناطق وارد شود و یکی دیگر از نقاط قوت این امر این است که حضور نیروهای ترکیە در عراق پایان می یابد، زیرا دیگر بهانهای برای حضور آنها نماندە و مردم آن مناطق باید به زندگی عادی خود برگردند.
با توجه به اینکه پ.ک.ک همیشه در صلح ابتکار عمل به خرج داده، اما ترکیه قول های خود را شکسته و به وعدههایش عمل نکرده است، آیا این سناریو بار دیگر تکرار نخواهد شد؟ لقمان حسن کارشناس مسائل سیاسی در این بارە اظهار داشت: وضعیت بسیار تغییر کرده است، اگر به وضعیت منطقه نگاه بیندازیم تغییرات در منطقه پس از سقوط صدام حسین و بروز بهار عربی، دولت ــ ملت بە صورت قبلی و در اندازە، بزرگ و قدرتمند پیشین خود نیست و سوریە و عراق بهترین مثال برای این امر هستند . الگوی دولت ــ ملت دیگر پایان یافتە است و دولت ــ ملتی کە محصول سرمایهداری جهانی بود و پس از سایکس ــ پیکو و لوزان بنیاد نهادە شد، اکنون یکی پس از دیگری مانند یک دومینو در حال فروپاشی است و این پیام به رهبران ترکیه و سایر کشورها هم رسیده است. بنابراین ترکیه دیگر نمیتواند آنگونه که میخواهد تعامل داشته باشد، زیرا با مشکلات داخلی بسیار بزرگی مواجە است. اگر به مسئله با دقت بیشتری نگاه کنیم خواهیم دید که جنگ بین پ.ک.ک و ترکیه موضوعی بود که همیشه به عنوان ابزاری برای فریب مردم ترکیه استفاده میشد و اکنون دیگر این موضوع وجود ندارد، چگونه ترکیه می تواند بە سیاست های کثیف خود ادامە دهد، در ترکیه نوعی دموکراسی و اپوزیسیون فعال در برابر مقامات ترکیه وجود دارد و احزاب دیگری نیز در این فرایند شرکت کردهاند و یک حزب سوم نیز در این فرایند دخالت دارد، اما ممکن است علنی نشده و مخفی مانده باشد و شامل نیروهایی میشود که در منطقه دارای هژمونی بوده مانند نیروهای آمریکایی و اروپایی بنابراین باید ترکیه رویکرد سیاسی خود را تغییر دهد و اگر اقدام به انجام چنین کاری نکند، بحث های دیگری وجود دارد و همچنان کرد و اعضای حزب پ.ک.ک حضور و وجود دارند و نابود نشدەاند، بنابراین من معتقدم ترکیه دیگر به نقطەاول بر نخواهد گشت و سیاست نابودی و نابودی مردم کرد را مانند دوره قبل از ایجاد پ.ک.ک، دنبال نخواهد کرد، زیرا وضعیت در سطوح جهانی و منطقهای تغییر کرده است.