به گزارش جام کوردی، منطقه آزاد تجاری قصرشیرین به صورت رسمی از سال ۱۴۰۰ تصویب و ابلاغ شد، اگرچه پیگیری‌ها برای تصویب این منطقه چندین سال به طول انجامید. قصرشیرین در کنار چند منطقه دیگر در کشور از جمله مهران در ایلام، بانه ـ مریوان در کردستان، اردبیل، بوشهر و… به منطقه آزاد تبدیل شده اما بعید است هیچ‌کدام از این مناطق وضعیتی مشابه وضعیت فعلی این منطقه به لحاظ بلاتکلیفی و عدم پیشرفت کارها داشته باشند.
با وجود گذشت نزدیک به چهار سال از تصویب این منطقه، هنوز ابتدایی و مهم‌ترین کار آن یعنی تصویب طرح جامع انجام نشده است و این در حالی است که وجود طرح جامع مقدمه شروع هر کاری در این منطقه است؛ از فراهم کردن زیرساختها گرفته تا واگذاری زمین به سرمایه‌گذاران و متقاضیان. تا زمانی‌که طرح جامع تکلیفش مشخص نشود، عملاً نمی‌توان هیچ کاری در این منطقه از پیش برد.
اما تصویب طرح جامع منطقه آزاد تجاری قصرشیرین چند سد بزرگ دارد که مهم‌ترین آن تأمین آب است و با توجه به نیاز قابل توجه این پروژه به آب در بلندمدت، هنوز مشخص نیست آب آن دقیقاً از چه منبعی تأمین خواهد شد. اگرچه سه منبع اصلی سد تنگ حمام، سامانه گرمسیری و حتی رودخانه الوند پیشنهاد شده، اما هنوز قطعی نیست که آیا این سه منبع در کنار هم می‌توانند آب منطقه آزاد تجاری قصرشیرین را تأمین کنند یا نه.
با توجه به شرایط کنونی ناترازی انرژی و هزینه‌های هنگفت احداث نیروگاه‌ها و با توجه به برق قابل توجه مورد نیاز این منطقه، هنوز تصمیم قطعی برای تأمین برق آن نیز گرفته نشده است. از سوی دیگر، پیش از اینکه این منطقه به منطقه آزاد تجاری تبدیل شود، تعدادی سرمایه‌گذار در زمین‌های منطقه ویژه اقتصادی پای کار آمدند و سرمایه‌گذاری کردند؛ حالا تکلیف آن‌ها نیز مشخص نیست.
این در حالی است که با تصویب هم‌زمان هفت منطقه آزاد تجاری که قصرشیرین نیز جزئی از آن‌ها بود، عملاً فضای رقابت جدی در این مناطق برای جذب سرمایه‌گذار شکل گرفته و تأخیر در پیشرفت کارهای منطقه آزاد قصرشیرین باعث می‌شود کرمانشاه باز هم از این فضای رقابت جا بماند.
متأسفانه با وجود تأکید بسیاری از کارشناسان، نمایندگان مجلس و صاحب‌نظران، حتی در جریان سفر هیأت دولت به استان نیز اعتبار خاصی برای زیرساخت‌های منطقه آزاد تجاری قصرشیرین در نظر گرفته نشد و این منطقه هیچ مصوبه مهمی نداشت.
نکته قابل توجه آنجاست که این منطقه به‌واسطه موقعیت استراتژیکی که به دلیل هم‌جواری با عراق و نزدیکی با هر دو مرز پرویزخان و خسروی دارد، می‌تواند یک منطقه مشترک برای سرمایه‌گذاری بین ایران و عراق و هر دو بخش عربی و اقلیم باشد و حتی در سفرهای مقامات ایران و عراق و نشست‌هایی که دارند، ظرفیت‌های این منطقه برای سرمایه‌گذاری مشترک بسیار مورد تأکید است، اما در عمل اگر یک سرمایه‌گذار عراقی پای کار بیاید، چیزی برای ارائه به وی و یا حتی قطعه زمینی مشخص برای واگذاری نداریم.
دست‌دست کردن مسئولین، تغییرات مدیریتی فراوان در منطقه به گونه‌ای که ظرف چهار سال، سه مدیر اجرایی و مدیرعامل در این منطقه جابجا شدند و… نیز روند کار را کند کرده است.
چند روز قبل، ۲۰۰ نماینده مجلس بیانیه‌ای را امضا کرده و در قالب این بیانیه خواستار حل مشکلات منطقه آزاد تجاری قصرشیرین شدند. در این بیانیه تأکید شده که این منطقه با تبلیغات فراوان دولت وقت آغاز به کار کرد، در حالی‌که هنوز هیچ نقشه راه و طرح جامعی نداشته و تنها هر از گاهی سطوح مختلف مدیریتی در دولت‌های سیزدهم و چهاردهم مبادرت به کار تبلیغاتی گسترده انجام دادند.
اینکه این بیانیه به امضای ۲۰۰ نماینده رسیده واقعاً کم‌سابقه بوده و حاکی از بحران جدی در این منطقه است.
از سوی دیگر، حتی امید و دل‌خوشی حداقلی مردم به این منطقه برای اینکه بتوانند از مزایای تردد خودروهای با پلاک منطقه در سطح استان بهره‌مند شوند نیز فعلاً نقش بر آب شد و عملاً می‌توان گفت منطقه آزاد تجاری قصرشیرین با گذشت چهار سال، هیچ دستاوردی برای کرمانشاه نداشته است.
حالا باید دید اقدامات جدی‌تری برای تعیین‌تکلیف این منطقه و یا حداقل تصویب طرح جامع آن انجام خواهد شد یا نه.
