جام کوردی ـــ برهان شیخ رئوف، نویسنده و ناظر سیاسی در اقلیم کردستان در گفتگو با خبرنگار جام کوردی، درباره موضوع روند صلح در ترکیه و همچنین تلاشها برای موفقیت این روند، گفت: راه حل سیاسی و گفتگو، بهترین و مناسبترین گزینە برای حل مسائل، به ویژه مسئلە کردها است، زیرا تجربه ۱۰۰ سال گذشته ثابت کرده است که این مسئلە راەحل امنیتی و نظامی ندارد و مناسبترین گزینە، راە حل سیاسی و دیدارهای دیپلماتیک و مذاکرە و مبارزات مدنی می باشد.
وی گفت: اگر در مورد روند سیاسی و مذاکره و روند صلح در ترکیه صحبت کنیم، خواهیم دید که این اولین بار نیست کە این موضوع مطرح شدە است و در سال ۱۹۹۳ چنین تلاشی در دورە رئیس جمهور وقت ترکیه تورگورت اوزال و جناب مام جلال صورت گرفت که اولین قدم برای حصول صلح بود. با این حال پس از مرگ سوال برانگیز اوزال این روند، موفقیتی کسب نکرد و بار دوم در سالهای ٢٠١١، ٢٠١٢ و ٢٠١٣ تلاشهای دیگری صورت گرفت و برای چندین سال آتش بس اعلام شد اما دوباره به نتیجه نرسید.
برهان شیخ رئوف، اظهار داشت: برای بار سوم است که از طریق فراخوان عبدالله اوجالان، به درگیری و مبارزە پایان داده میشود و اگر اراده واقعی وجود داشته باشد میتوان آن را به صورت مسالمت آمیز حل کرد.
وی اشارە کرد: آنچه اوجالان در پیام کوتاه خود بر آن تاکید دارد پیامی بسیار بزرگ و مهم است که میگوید؛ در دهە ١٩٨٠، زمانی که ما مبارزه مسلحانه را آغاز کردیم، حقوق کردها سلب شدە بود و همچنین در دوران جنگ سرد بودیم که اسم کرد و لباس و فرهنگ کردی ممنوع شده بود و ما راە دیگری جز مبارزە مسلحانە نداشتیم، اما اگر اکنون راه را برای یک راه حل سیاسی و مسالمت آمیز باز کنند، بدون شک کردها اسلحهها را کنار خواهند گذاشت و آماده هستند تا این مسئله را از طریق گفتگو و مبارزه سیاسی و مدنی حل کنند و این فرصت دیگری برای صلح و همزیستی مسالمت آمیز در ترکیە خواهد بود و اگر ترک ها و دولت ترکیە این مسئلە را نادیدە بگیرند، ثابت میکند که کردها مردمی صلح طلب هستند و آماده اند سلاحهای خود را کنار بگذارند و این وضعیت را به صورت مسالمت آمیز حل کنند. بنابراین اکنون توپ در زمین دولت ترکیه است به ویژه اردوغان و باغچلی که این پیشنهاد را مطرح کردند، اکنون آیا به عهد خود وفا خواهند کرد و راه حلی برای این مشکل پیدا خواهند کرد؟
برهان شیخ رئوف ناظر مسائل سیاسی تصریح کرد: در سطح بینالملل، حمایتهای زیادی از کردها وجود دارد و آنها میدانند که کردها مردمی صلح طلب هستند، در مورد پیام پ.ک.ک. البته که حق آنهاست کنگره برگزار کنند و رهبر حزب یعنی عبدالله اوجالان باید در این کنگره شرکت کند و در مورد چگونگی کنار گذاشتن سلاحها و پایان دادن به روند ۴۰ ساله مبارزە مسلحانە بحث کنند و البتە باید زمینە برای برگزاری چنین کنگرەای فراهم شود و اگر ترکیه اقدامی نکند اجرای این روند آسان نخواهد بود.
در پاسخ به این پرسش که کردها همواره تلاش کردهاند تا مشکلات را به صورت مسالمت آمیز حل کنند، آیا ترکیه تا چه اندازه در این مورد ابتکار عمل بە خرج دادە و اقدام جدی انجام داده است؟ برهان شیخ رئوف گفت: اگرچه این ابتکار عمل از سوی ترکیه است و باغچلی در پارلمان ترکیه با اعضای پارلمان حزب دموکرات کردستان(دم پارتی) که نماینده کردها هستند و همچنین پس از سال ها، دولت باغچلی کە رئیسMHP، یکی از نژادپرستترین احزاب تاریخ ترکیه است و با کردها و وجود کردها در ترکیه مخالف است، دست داد، این به عنوان یک تغییر بزرگ در نگرش و موضعگیریهای او محسوب میشود که من از او بە عنوان پیرمرد عاقبت بە خیر نام می برم، اما این تنها برای کردها امکانپذیر نیست و باید منتظر بمانیم تا ببینیم قدم بعدی آنها چه خواهد بود. اگرچه ترکیه این گام را خود سرانه بر نداشته و در پی رویدادهای جهانی و منطقهای این اقدام را انجام دادە، اکنون مشکل کردها به یک مشکل بزرگ در جهان و در خاورمیانه تبدیل شده است و دیگر زمان انکار حقوق کردها بەسر رسیدە است و اگر ترکیه برای حل این مشکل اقدام نکند و ابتکار عمل را به دست نگیرد دیگران خود را داعیەدار مسئلە کردها خواهند کرد، اردوغان و باغچلی هم به این خطر بزرگ پی بردهاند، گفتە می شود قرن بیست و یکم، با مجموع دستاوردهای، زیادی قرن کردی خواهد بود و باید بدبختی کردها پایان پذیرد.
برهان شیخ رئوف در پاسخ به این پرسش که برای حل مسئلە نژادپرستی نزد اکثریت شهروندان ترک در ترکیە کە بە صورت سیستماتیک برای انکار کردها آموزش یافتە اند، چە باید کرد، گفت: کرد هراسی ترکها چیزی است که به وضوح دیدە میشود، اما اکنون دیگر مثل گذشته نیست و تغییرات بزرگی صورت گرفته است و نمیتوان از ترکها سخن گفت، ولی از نویسنده بزرگ ترک اسماعیل بیشکچی کە مدت ٢٧ سال است کە در مورد مسئلە کردها در زندان های ترکیە بەسر می برد و همچنین از نویسندگان و افراد با نگرشهای دیگر در تاریخ ترکیه صحبت نکنیم. اکنون تغییرات بزرگی در ترکیه رخ داده است. اکنون حزب جمهوری خواە خلق از حزب آتاتورک رسماً میگویند که مسئلە کردها باید از طریق پارلمان و قانون حل شود و از این روند حمایت میکنند، حزبهای دیگر هم همین نگرش را داشته و از روند صلح حمایت کردهاند، درست است که در زمینه آموزش و پرورش مردم ترکیه باید با این واقعیت آموزش ببینند که کردها و ترکها دارای تاریخی مشترک چند هزار ساله هستند و این برخلاف ایران و عراق است که صدها سال است به عنوان یک دولت با آنها زندگی میکنیم، اما کردهای ترکیه هزار سال قبل از ترکها در آناتولی زندگی کردهاند و دارای تاریخ طولانیتری هستند. بنابراین باید این امر را تصحیح کرد که در صد سال گذشته از زمان جمهوری ترکیه تا کنون کردها مورد ستم قرار گرفتهاند در حالی که در امپراتوری عثمانی کردها از نوعی از آزادی و خودمدیریتی برخوردار بودند و آنها در امور داخلی کردها دخالت نکردەاند و تنها در زمان جنگها به آنها سلاح و نیرو دادەاند. اکنون دوباره چنین نظری در میان ترکها در حال شکل گرفتن است.