به گزارش جام کوردی، پروژه تله‌کابین در طاق بستان، فراتر از یک برنامه عمرانی ساده، نشانه‌ای هشدار دهنده یک روند نگران‌کننده در مدیریت شهری کرمانشاه یعنی شهر فروشی است.
این طرح نه‌تنها منجر به لغو ثبت جهانی طاق‌بستان و تخریب زیست‌محیطی آن خواهد شد، بلکه با پوشش توسعه شهر، فرایند واگذاری اموال عموم مردم به منافع خصوصی را مشروع جلوه می‌دهد.
پارک کوهستان، از معدود فضاهای عمومی باقی‌مانده در کرمانشاه است و به نوعی پناهگاه روانی و اجتماعی مردم، به‌ویژه جوانان می‌باشد. مکانی برای تخلیه روانی، ورزش، ارتباط اجتماعی و بازسازی درونی.
چنین فضاهایی سرمایه عمومی‌اند، نه دارایی قابل معامله. واگذاری این مناطق به بخش خصوصی، نقض آشکار عدالت اجتماعی و آغاز فروش تدریجی حق مردم برای تنفس در طبیعت آزاد است. در ظاهر از آن با الفاظی چون گردشگری، اشتغال و توسعه دفاع می‌شود؛ اما در باطن، با انتقال مالکیت فضاهای عمومی به دست منافع خصوصی، دسترسی آزاد مردم به منابع طبیعی عملاً مسدود می‌شود و مردم برای استفاده از حق خود، باید پول بپردازند.
تله‌کابین و هر پروژه عمرانی اگر در مسیر عدالت حرکت نکند، صرفاً ابزاری است برای تجاری‌سازی طبیعت و حذف تدریجی مردم از حافظه زیستی شهر است. تجربه این شهر و شهرهای دیگر هشدار می‌دهد،
وقتی سکوت کردیم، پارک‌ها حصار کشیده شدند. وقتی واکنش نشان ندادیم، کوه‌ها فروخته شدند. وقتی فقط تماشا کردیم، خاطرات جمعی‌مان به قیمت زمین متری واگذار شد.
دیروز سراب قنبر، امروز پارک کوهستان، فردا پارک شیرین.اگر این روند متوقف نشود، هویت شهری، حافظه جمعی و تعلق اجتماعی مردم به‌کلی نابود خواهد شد.
امیرعلی‌بابایی، دکتری مدیریت و مددکار اجتماعی
