به گزارش جام کوردی، مطالعه‌ای که هفت سال زمان برده است، نشان می‌دهد افراد مسنی که ساعات بیشتری را صرف نشستن می‌کنند، حتی آن دسته‌ای که مرتبا ورزش می‌کردند، سریع‌تر دچار کوچک شدن مغز و زوال ذهنی می‌شوند.
به نقل از اس‌اف، این یافته، باور بسیاری از مردم را به چالش می‌کشد و آن این است که ورزش منظم، ساعت‌ها نشستن را جبران می‌کند. طبق این تحقیق، اکثر شرکت‌کنندگان به اندازه کافی فعال بودند که در دسته مناسب دستورالعمل‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری برای فعالیت بدنی هفتگی قرار بگیرند. با این حال، نشستن بیش از حد همچنان به سلامت مغزشان آسیب می‌رساند.
هزینه پنهان بی‌تحرکی
محققان مرکز حافظه و آلزایمر دانشگاه وندربیلت، ۴۰۴ فرد مسن با میانگین سنی ۷۱ سال را به مدت هفت سال با استفاده از مانیتورهای مچی برای ردیابی دقیق الگوهای حرکتی، دنبال کردند. به طور متوسط، شرکت‌کنندگان روزانه حدود ۱۳ ساعت می‌نشستند و اگرچه این عدد ممکن است زیاد به نظر برسد اما زمانی که زمان نشستن خود را پشت میز کار، هنگام صرف وعده‌های غذایی و استراحت عصرگاهی جمع کنید ممکن است به عددی مشابه یا حتی بالاتر برسید.
تغییرات مغزی مرتبط با نشستن بیشتر در مناطقی از مغز رخ داد که معمولا در برابر بیماری آلزایمر آسیب‌پذیر هستند. این نواحی از مغز افرادی که بیشتر می‌نشستند، نازک‌تر شدند و در آزمون‌های حافظه که از آنها خواسته می‌شد تجربیات و رویدادهای گذشته را به یاد بیاورند، عملکرد بدتری داشتند.
با گذشت زمان، کسانی که بیشتر می‌نشستند، حجم هیپوکامپ را سریع‌تر از دست دادند و کاهش بیشتری در توانایی خود در نام بردن اشیاء و پردازش سریع اطلاعات نشان دادند. هیپوکامپ۸ که به شکل‌گیری خاطرات کمک می‌کند، از اولین مناطق مغزی است که تحت تأثیر بیماری آلزایمر قرار می‌گیرد.
عوامل خطر ژنتیکی مشکل را تشدید می‌کنند
نگران‌کننده‌ترین نکته این بود که نشستن اثرات بدتری بر حاملان گونه‌ی ژن APOE-ε۴ داشت که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد. هنگامی که محققان شرکت‌کنندگان را بر اساس وضعیت ژنتیکی دسته‌بندی کردند، متوجه شدند که حاملان ژن APOE-ε۴ که بیشتر می‌نشستند، در مقایسه با افراد دیگر با عادات نشستن مشابه، کاهش قابل توجهی در کل ماده مغز، حجم لوب پیشانی و حجم لوب آهیانه نشان دادند.
این مطالعه که در مجله آلزایمر و زوال عقل منتشر شد، نشان داد که به نظر می‌رسد حاملان ژن APOE-ε۴ در معرض خطر بیشتری برای تخریب عصبی مرتبط با بی‌تحرکی و مستقل از سطح فعالیت بدنی هستند.
در حالی که مطالعات قبلی نشستن بیش از حد را با بیماری قلبی، دیابت و سرطان مرتبط دانسته‌اند، این تحقیق شواهدی را تقویت می‌کند که سلامت مغز در این فهرست قرار دارد. محققان معتقدند که نشستن طولانی مدت ممکن است به رگ‌های خونی مغز آسیب برساند، التهاب را افزایش دهد و ارتباط بین سلول‌های مغزی را کاهش دهد.
حفاظت از سلامت مغز
با توجه به اینکه تلفن‌های هوشمند و هوش مصنوعی انجام کارهای بی‌شماری را بدون بلند شدن از جا برای افراد ممکن کرده‌اند، جای تعجب نیست که مردم به طور فزاینده‌ای کم‌تحرک شوند. طبق تحقیقات قبلی ذکر شده در این مطالعه، یک فرد مسن به طور متوسط روزانه بیش از ۹ ساعت را در حالت نشسته می‌گذراند و این قبل از آن بود که همه‌گیری بسیاری از مردم را به سمت سبک زندگی کم‌تحرک‌تر سوق دهد.
برای هر کسی که نگران سلامت مغز خود است، پیام واضح است. کاهش زمان نشستن به اندازه افزایش ورزش اهمیت دارد. میزهای ایستاده، فعالیت‌های بدنی در طول روز و یافتن راه‌هایی برای افزودن فعالیت بیشتر به برنامه‌های روزانه می‌تواند به محافظت در برابر زوال شناختی کمک کند.
شواهد به یک نتیجه‌گیری مهم اشاره دارند. آنچه بین تمرینات انجام می‌دهید به اندازه خود تمرینات اهمیت دارد. سلامت مغز شما نه تنها به اختصاص زمان برای ورزش، بلکه به به‌حداقل رساندن زمان نشستن و بی‌تحرکی بستگی دارد.
