تورج منصوری – فیلمبردار سینما – در گفت‌وگویی با جام کوردی با تایید این خبر بیان کرد: متاسفانه صبح امروز – شنبه 14 فروردین – از طریق دختر آقای ملکی مطلع شدم که ایشان به دلیل بیماری کبدی کهنه‌ای که داشتند، فوت کرده‌اند.
او افزود: حسین ملکی از پیش از عید نوروز در بیمارستان بستری بود و تحت مراقبت قرار داشت، اما سرانجام این اتفاق تلخ رخ داد و باید به دختر ایشان که پس از درگذشت مادرش، بسیار همراه پدرش بود تسلیت گفت و آرزوی صبر کرد.
به گفته وی مراسم تشییع و به خاک‌سپاری این هنرمند توسط خانه سینما در حال پیگیری است و زمان قطعی آن مشخص نشده است.
منصوری در ادامه افزود: حسین ملکی تجسم کاملی از سنیمای ایران بود و بین دوستان خیلی قدیمی به “حسین آرتیست” معروف بود، چون کار بازیگری می‌کرد و بسیار خوب هم این کار را انجام می‌داد مثل فیلم «ترن» مرحوم قویدل که با خسرو شکیایی کار می‌کرد و حقیقتا نقش مشکل و بی‌نظیری را ایفا کرد.
وی گفت: حسین ملکی در کنار بازیگری از عکاسان درجه یک سینما بود و جزء کسانی به شمار می‌رفت که فیلم‌های ایرانی – قبل از انقلاب و اوایل آن و درواقع قبل از اینکه او به حرفه فیلمبرداری وارد شود، با عکس‌های او معامله می‌شد؛ یعنی حسین ملکی از عکاسان طلایی سینمای تجاری ایران بود که فیلم‌ها از طریق عکس‌های او بدون دیده شدن فروخته می‌شدند، یا برای تکمیل تولید سرمایه جذب می‌کردند. او از عکاسانی بود که وقتی در کاری حضور داشت تا حدود زیادی فروش آن فیلم تضمین می‌شد چون یک زمانی فروش فیلم‌های سینمایی ایرانی به شکل خیلی مستقیمی به عکس‌های آن فیلم در ویترین و مطبوعات و سالن‌ها وابسته بود.
منصوری با اشاره به اینکه این‌ها مربوط به دوران قبل از سینمای دیجیتال است، ادامه داد: دست‌اندرکاران هر فیلمی که قرار بود خارج از تهران ساخته شود برای اینکه حسین ملکی در آن حضور داشته باشد سر و دست می‌شکستند چون او هم صمیمانه بزرگتری می‌کرد و بسیار انسان بشاش و شادی بود که به گروه انرژی می‌داد و همین باعث می‌شد سختی کار و دوری از خانواده راحت‌تر پشت سر گذاشته شود.او شوخ‌طبعی‌هایی داشت که حتی وقتی نبود هم از طریق دیگران نقل می‌شد.
وی اضافه کرد: بعدها که حسین وارد کار فیلمبرداری و عضو انجمن ما (فیلمبرداران سینما) شد، در تعداد زیادی فیلم سینمایی با تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌های زیادی کار کرد؛ فیلمسازانی که از طیف‌های مختلف بودند و مثلا ممکن بود دغدغه تجاری داشته باشند یا روشنفکری.
منصوری گفت: حسین ملکی فلسفه زیبایی در زندگی داشت و احساس می‌کرد زندگی محل گذر است ونباید آزردگی‌ها را به دل راه داد، باید همه در کنار هم شاد باشند و او حتی در سخت‌ترین شرایط زندگی خودش لبخند به لب دیگران می‌آورد. او پیشکسوتی بود که این عنوان را فقط بخاطر سابقه طولانی کارش نداشت، بلکه تمام ویژگی‌های این کسوت را دارا بود و به لحاظ الگوهای حرفه‌ای و رفتاری نماد و سمبل حرفه خود بود. حالا رفتن او غم بزرگی برای همه ماست و باید به همه خانواده‌اش به ویژه دخترش که در این سال‌ها خیلی زحمت حسین را کشید تسلیت گفت و ْرزوی صبر برایشان کرد.
در پی درگذشت حسین ملکی که متولد سال 1320 بود، انجمن صنفی عکاسان سینما با پیامی درگذشت این عکاس پیکسوت سینما را تسلیت گفت.
در متن این پیام آمده است: «درروزهای آغازین بهار، خبردرگذشت حسین ملکی هنرمند وعکاس با سابقه فیلم و مدیر فیلمبرداری سینمای ایران، متاثرکننده است. او که سال‌ها با علاقه‌ای وصف ناپذیر در سینما خدمت کرد و وجودش همواره دلگرمی بزرگی برای همکارانش بود. بدون شک جای این مرد کاردان با لبخندهای همیشگی‌اش درسینما خالی خواهد بود. انجمن صنفی عکاسان سینما درگذشت یار و همکار پیشکسوت خود را تسلیت گفته و برای بازماندگان صبر آرزو می‌کند. یادش گرامی»
فیلم‌های «نیاز»، «بندر مه آلود»، «تله»، «سالاد فصل» و «محاکمه» از جمله فیلم‌هایی است که ملکی مدیر فیلمبرداری آن‌ها بوده و در «سناتور»، «تاراج»، «شیر سنگی»، «ترن»، «حوانمرد»، «جاده قدیم»، «قسم» و نیز سریال «بچه مهندس» بازی کرده بود.
